مجموعه تاریخی پاسارگاد | برگی فراموش‌نشدنی از تاریخ پارس

همه ما زمانی که صحبت از تاریخ ایران به میان می‌آید، با افسوس به‌یاد دوران دور قوم پارسی می‌افتیم؛ همان دورانی که ایران در تمام دنیا به‌عنوان یک کشور بسیار قدرتمند و امپراتوری عظیم شناخته می‌شد. شاید همه ما حسرت آن روزگار را به دل داریم. شاید بارها و بارها از ته دل آرزو کرده باشید که ای کاش در آن دوران به دنیا آمده بودید. حال با افسوس به گذشته باز نمی‌گردیم؛ اما هنوز هم آثاری از گذشته پرافتخار ایران و ایرانی در این کشور باقی مانده است. یکی از این آثار که ما را به یاد دوران عظمت ایران می‌اندازد، مجموعه تاریخی پاسارگاد است. با ما همراه باشید تا این مجموعه فرهنگی تاریخی را بهتر بشناسید.

مجموعه تاریخی پاسارگاد کجاست؟

همان طور که از نام این مجموعه مشخص است، پاسارگاد در شهری با همین نام در استان فارس قرار دارد. برای دسترسی به این مجموعه تاریخی، باید از استان فارس به شهر پاسارگاد بروید. سپس از آنجا خودتان را به مجموعه تاریخی پاسارگاد برسانید.

برای آشنایی با سایر جاذبه‌ها و جاهای دیدنی شیراز، روی لینک زیر کلیک کنید:

جاهای دیدنی شیراز

چرا مجموعه تاریخی پاسارگاد حائز اهمیت است؟

اگر بنا باشد تعدادی از آثار تاریخی را به‌عنوان نماد ایران انتخاب کنیم، قطعاً پاسارگاد یکی از آن نمادها خواهد بود. پاسارگاد یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران در جنوب ایران به شمار می‌آید. این مجموعه جزء معدود آثاری است که در فهرست میراث فرهنگی جهان یا همان یونسکو، به ثبت رسیده است. پاسارگاد تاریخ پرافتخار ایران و ایرانی را روایت می‌کند. در وهله اول باید خاطر نشان کنیم پاسارگاد اولین پایتخت بزرگ‌ترین حکومت پارسی، یعنی حکومت هخامنشیان است. در وهله دوم آرامگاه بزرگ‌ترین حاکم ایران، کوروش کبیر نیز در همین منطقه قرار دارد. همچنین جالب است بدانید ساخت اکثر ابنیه تاریخی این منطقه با نظارت و دستور مستقیم شخص کوروش انجام شده است. تمامی این دلایل باعث می‌شوند تا پاسارگاد یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی و فرهنگی ایران باشد.

تاریخ پاسارگاد از کجا آغاز می‌شود؟

شاید روایت تاریخ بسیاری از ابنیه تاریخی، خارج از صبر و حوصله گردشگران داخلی یا خارجی باشد؛ اما درباره پاسارگاد اصلاً این طور نیست. در حقیقت باید گفت که پاسارگاد خود تاریخ ایران است. اصلاً نمی‌توان درباره تاریخ آن صحبت نکرد. در بخش شمالی استان فارس، دشتی با نام دشت پاسارگاد وجود دارد. شاید تصور کنید تاریخ ایجاد تمدن و زندگی انسان‌ها در این دشت، به دوران هخامنشیان باز می‌گردد. بد نیست بدانید تحقیقات مختلفی در این منطقه انجام شده است. بر این اساس، قدمت این منطقه به هزاران سال پیش باز می‌گردد. هزاران سال پیش گروهی از انسان‌ها در این دشت زندگی می‌کردند. در گذشته شاخه‌ای از رود پلوار از این منطقه گذر می‌کرد. همین مسئله باعث ایجاد آبادی و آبادانی در این دشت شده بود.

• به وجود آمدن پاسارگاد

برای آغاز ایجاد پاسارگادی که امروز شاهد حضور آن هستیم، باید به 2500 سال پیش باز‌گردیم. در آن دوران کوروش کبیر توانست در دشت پاسارگاد، آخرین پادشاه مادها، یعنی آستیاگ را شکست دهد. شکست آستیاگ را باید اولین آجر از بنای حکومت هخامنشی دانست. کوروش پس از پایان‌دادن به حکومت مادها و تأسیس سلسله هخامنشیان، مدتی را در استان فارس، هگمتانه و بابل گذراند. با این وجود هیچ یک را به‌‌عنوان پایتخت امپراتوری گسترده خود انتخاب نکرد. او ابتدا دولت را گسترش داد. سپس یک دژ محکم ساخت و پاسارگاد را به‌عنوان پایتخت خود برگزید.

روایات مختلفی درباره نحوه ساخت پاسارگاد وجود دارد. گویی کوروش پس از تصرف‌کردن کشور لیدیه و بازگشت به ایران، گروهی از معماران لیدیایی را همراه خود به پاسارگاد آورد. وی از آن‌ها خواست در ساخت یک پایتخت با شکوه او را یاری کنند. همین باعث شد تا این ساختمان‌ها پس از 2500 سال هنوز پای‌برجا باشند. تا زمان حکومت داریوش نیز از پاسارگاد به‌عنوان پایتخت ایران یاد می‌کردند. حتی مدت کوتاهی از حکومت داریوش کبیر نیز در همین شهر گذشت؛ اما پس از احداث تخت جمشید، پایتخت ایران از پاسارگاد به شهر پارسه انتقال یافت. جالب است بدانید پس از حمله اسکندر مقدونی به ایران، به دستور مستقیم اسکندر، گروهی از سربازان از آرامگاه کوروش در شهر پاسارگاد محافظت می‌کردند. اسکندر خود را مرید کوروش می‌دانست و تصور می‌کرد که پیرو خط او است.

برای آشنایی با سایر جاهای تاریخی دنیا، لینک زیر را دنبال کنید:
قدیمی ترین جاذبه های تاریخی دنیا

بازدید از پاسارگاد

برخی افراد تصور می‌کنند که پاسارگاد فقط به آرامگاه کوروش خلاصه می‌شود. این در حالی است که پاسارگاد یک مجموعه تاریخی  فرهنگی کامل است و باید بر اساس یک مسیر ازپیش‌تعیین‌شده، از تمام بخش‌های آن دیدن کنید. در این بخش مقاله قصد داریم تا شما را با راهنمای کامل بازدید از پاسارگاد آشنا کنیم.

بخش‌های مختلفی که در سفر به پاسارگاد باید از آن‌ها دیدن کنید

• آرامگاه کوروش کبیر؛
• کاروانسرای مظفری؛
• کاخ اختصاصی؛
• کاخ بارعام؛
• مجموعه باغ ایرانی؛
• کاخ دروازه؛
• سنگ دروازه؛
• برج سنگی؛
• تل تخت؛
• محوطه مقدس.

• آرامگاه کوروش کبیر

آرامگاه کوروش کبیر، شاخص‌ترین بخش مجموعه تاریخی پاسارگاد به شمار می‌آید. اگر به دنبال لوکیشینی عالی برای عکس‌برداری از پاسارگاد هستید، قطعاً بهترین لوکشین، آرامگاه کوروش کبیر است. مقبره کوروش کبیر در بخش جنوبی مجموعه واقع شده است. بسیاری از مورخان تاریخی بر این باور هستند که ساخت آرامگاه کوروش، با دستور و نظارت کامل شخص کوروش ساخته شده است. این آرامگاه ظاهری بسیار ساده و به دور از هر گونه تجملات دارد و این مسئله بسیار حائز اهمیت است. در گذشته چنین رسم بوده که آرامگاه پادشاهان، بسیار پر زرق و برق و تجملاتی باشد؛ اما این آرامگاه بسیار ساده، اما باشکوه و چشم‌گیر طراحی شده است. آرامگاه کوروش 11 متر ارتفاع دارد و در فضایی با مساحت 156 متر‌مربع واقع شده است.

اگر کمی به این سازه دقت کنید، از نظر معماری شباهت بسیاری به معبد زیگورات دارد. زیگورات یک نیایشگاه باستانی ایرانی است و گمان می‌رود که کوروش تلاش داشته تا با این طراحی، تماشاگران را به‌یاد معبد زیگورات بیندازد. ساخت این آرامگاه به‌خوبی انجام شده است و خوشبختانه حتی با گذشت حدود 25 قرن، هنوز ظاهر خود را به‌خوبی حفظ کرده است. این مقبره با ساختار پلکانی خود، از دو بخش سکوی پلکانی و بخش اتاقک آرامگاه تشکیل شده است.

• کاروانسرای مظفری

کاروانسرای مظفری بخشی دیگر از مجموعه تاریخی پاسارگاد است که از چشم بسیاری از بازدیدکنندگان مخفی می‌ماند. این کاروانسرا که در نزدیکی آرامگاه کوروش واقع شده است، 208 متر‌مربع وسعت دارد. طراحی این کاروانسرا از هیچ نظمی تبعیت نمی‌کند و ظاهری کاملاً نامنظم دارد. در اطراف این کاروانسرا فضایی باز وجود دارد که از گذشته تا دوران پهلوی، از آن به‌عنوان گورستان استفاده می‌کردند. نکته جالب اینجاست که اقوام متوفی، سنگ‌هایی را از مقبره کوروش سرقت می‌کردند و روی قبر اقوام خود قرار می‌دادند که امروزه این مسئله به‌نوبه‌خود یک جاذبه گردشگری محسوب می‌شود.

• کاخ اختصاصی

همان طور که اشاره کردیم، شهر پاسارگاد اولین پایتخت حکومت هخامنشیان بوده است. پس حتماً مکانی برای اقامت کوروش کبیر باید تعبیه می‌شد. کاخ اختصاصی در حقیقت همان منزل مسکونی و اقامتگاه کوروش کبیر است که 3هزار و 192 متر‌مربع وسعت دارد. این کاخ یک تالار مرکزی و دو ایوان شرقی و غربی داشته که در دو گوشه شمالی و جنوبی ایوان غربی، دو اتاق تعبیه شده بود. متأسفانه در طول تاریخ آسیب بسیاری به این کاخ وارد شده است و در حال حاضر جز چند کتیبه و تعدادی ستون نصفه و نیمه، چیزی از این کاخ عظیم به جا نمانده است.

با این حال بر اساس شبیه‌سازی‌های انجام شده، پلان این ساختمان به‌شکلی بوده که کوروش در آن اقامت داشته و منزلگاه شخصی کوروش بوده است. اگر به درگاه‌های این کاخ نگاهی بیندازید، تصویری از کوروش کبیر را خواهید یافت که چتردار یا مستخدم شخصی کوروش، او را همراهی می‌کند. لباسی که کوروش در این تصویر بر تن دارد، از نوع رداهای بلند هخامنشی است. در نزدیکی درگاه شرقی، سکویی سنگی به چشم می‌خورد که رو‌به‌روی باغ اختصاصی پاسارگاد قرار گرفته است. احتمال می‌رود که کوروش از این سکو برای تماشای باغ استفاده می‌کرده است. از نظر متریال باید گفت که از سه سنگ آهکی سیاه، سنگ سفید مرمرنما و همچنین سنگ ماسه‌ای کبود در ساخت این کاخ باشکوه استفاده کرده‌اند. از نظر هنر معماری، این کاخ یک اثر هنری محسوب می‌شود و به‌خوبی مستحکم شده است.

• کاخ بارعام

پیش از شروع باید خاطر نشان کنیم که کاخ بارعام، اولین مقر سازمان ملل در طول تاریخ محسوب می‌شود. این کاخ محل پذیرایی کوروش بود و در آن زمان پادشاه ایران از مهمانان و مقامات تمدن‌های مختلف، در این کاخ پذیرایی می‌کرد. همین مسئله دلالت بر فرهنگ و تمدن والای ایران و ایرانی دارد. این کاخ با مساحتی بالغ بر 2هزار 472 متر‌مربع در محور شمال غربی به جنوب شرقی واقع شده است و یک مرکز برای حفاظت از حقوق بشر و آزادی تمام انسان‌ها محسوب می‌شد. در این کاخ یک تالار بزرگ با ۸ ستون به چشم می‌خورد که حدود 705 متر‌مربع مساحت دارد. همچنین در ۴ سمت کاخ، ۴ ایوان وجود دارد که در مجاورت ستون‌های کوچک‌تر، ۲ اتاق دیگر به چشم می‌خورد.

تالار مرکزی کاخ در مقایسه با سایر بخش‌های دیگر آن، ارتفاع سقف بیشتری دارد. چهار درگاه در کنار تالار مرکزی وجود دارد که ارتباط بین تالار و ۴ ایوان آن را برقرار می‌سازد. البته در زمان بازدید از کاخ بارعام خواهید دید که فقط یک ستون در جای اصلی خود باقی مانده است که حدود 10.13 متر ارتفاع دارد. جالب است بدانید که ۷ ستون دیگر در زمان اتابکان به اطراف آرامگاه کوروش انتقال داده شده بودند تا در آنجا مسجدی بنا شود؛ البته امروزه این ستون‌‌ها به جای اصلی خود بازگردانده شده‌اند. یکی از بخش‌های ویژه کاخ بارعام که حتماً باید از آن دیدن کنید، کتیبه‌ای سنگی سه جرزی است که روی آن به زبان‌های فارسی باستانی عیلامی، بابی و خط میخی چنین نوشته شده که: «من کوروش، شاه هستم، هخامنشی زاده.»

• مجموعه باغ ایرانی

در گذشته تقریباً پشت هر عبارتی، کلمه «ایرانی» قرار می‌گرفت و یک سبک منحصر‌به‌فرد محسوب می‌شد. حتی زمانی که پشت کلمه باغ، واژه ایرانی می‌آمد، باید انتظار یک سبک و سیاق خاص از باغ را داشته باشید. باغ‌ ایرانی نیز سبک خاصی از باغ بود که معماری منحصر‌به‌فردی داشت. هنوز هم از این سبک در طراحی برخی از باغ‌ها استفاده می‌کنند. باغ‌ ایرانی پاسارگاد را باید به‌نوعی مادر تمام باغ‌های ایرانی دانست که حتی در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز قرار داده شده است. اسامی مختلفی درباره باغ ایرانی پاسارگاد وجود دارد، برخی آن را باغ شاهی پاسارگاد، برخی پردیس پاسارگاد و برخی دیگر پردیس کوروش می‌نامند؛ اما منظور از تمامی آن‌ها یک باغ است که مهم‌ترین باغ ایرانی باستانی به‌حساب می‌آید.

متأسفانه امروزه خبری از باغ سرسبز باستانی نیست و فقط بقایای اندکی آن به جای مانده است. بر اساس اسناد تاریخی و تحقیقات انجام شده، باغ ایرانی کوروش یک نوآوری در ایجاد باغ‌های سلطنتی به‌حساب می‌آمد و ریشه تمام باغ‌های ایرانی که در دوران صفوی و پس از آن به وجود آمد نیز همین پردیس کوروش است.

نظارت مستقیم کوروش بر باغ ایرانی

مسئله‌ای که باغ ایرانی پاسارگاد را بیش از پیش منحصر‌به‌فرد می‌کند، این است که شخص کوروش کبیر بر ساخت آن نظارت داشته است. برخی مورخان چنین روایت می‌کنند که حتی نحوه ساخت این باغ را نیز خود کوروش به سازندگان شرح داده و از آن‌ها خواسته تا طرح او را به‌خوبی اجرا کنند. حتی چگونگی چینش درختان در این باغ نیز به دستور مستقیم کوروش انجام شده است. بر اساس بازسازی پلان کلی باغ پاسارگاد، این پردیس دارای دو ساختمان اصلی برای استراحت، چندین و چند گونه درخت مختلف، بخش‌های گلکاری و همچنین محلی برای زندگی پرندگان بوده است. این باغ به‌حدی زیبا بوده که آن را «پردیس» یا همان بهشت نامیده بوده‌اند و کوروش برای استراحت و آرامش خود از آن استفاده می‌کرد.

حتی آبیاری این باغ نیز به‌خوبی طرح‌ریزی شده بود و آب از جوی‌های سنگی وارد باغ می‌شد. در مسیر آب چندین و چند آبنما و همچنین حوضچه‌های چهارگوش سنگی تعبیه شده بود تا آب به‌خوبی در مسیر باغ چرخش داشته باشد و تمام گیاهان را آبیاری کند. این جوی آب از رودخانه پر آب پلوار یا چشمه‌ بناب منشعب می‌شد و نهایتاً به پردیس کوروش می‌رسد. بد نیست بدانید که تا به امروز حدود هزار و 100 متر از آب نماهای این باغ کشف و از خاک بیرون کشیده شده‌اند.

• کاخ دروازه

کاخ دروازه یکی دیگر از سه کاخ کشف شده در مجموعه پاسارگاد است. همان طور که از نام آن مشخص است، این کاخ در مسیر ورودی محوطه اصلی قرار دارد. از نظر ساختار و معماری، کاخ دروازه شباهت بسیاری با کاخ دروازه ملل واقع در شهر پارسه و تخت جمشید دارد. این کاخ مجموعاً مساحتی بالغ بر 726 متر‌مربع دارد و در بخش شرقی مجموعه پاسارگاد واقع شده است. متأسفانه به‌دلایل مختلف، امروز بقایای چندانی از این کاخ به چشم نمی‌خورد؛ اما بر اساس شواهد باستان‌شناسی و اسناد تاریخی، این تالار 686 متر‌مربع وسعت و سقفی 16متری داشته که با ۸ ستون نگه داشته می‌شده. هر کدام از این ستون‌ها، مکعبی شکل و دارای ابعاد ۲در۲ بودند. متأسفانه امروز اثری از این ستون‌ها باقی نمانده و فقط بقایایی از آن‌ها به چشم می‌خورد.

• سنگ نگاره انسان بالدار

سنگ نگاره انسان بالدار، زیباترین و سالم‌ترین نقش‌برجسته سنگی در تمام مجموعه تاریخی پاسارگاد به‌حساب می‌آید. متأسفانه به‌دلیل فرسایش، بسیاری از جزئیات این سنگ نگاره از بین رفته است؛ اما با این وجود ظاهر کلی آن به‌خوبی مشهود است. در این تصویر مردی را می‌توانید ببینید که همانند تمام نقش‌های دوران هخامنشی، ریش و ردایی بلند دارد. این مرد تاجی عجیب بر سر دارد و ۴ بال در هر طرف او به چشم می‌خورد. ارتفاع این نقش از فرق سر تا کف پا حدود 2 متر و با تاج حدود 3 متر است. این مرد به‌سمت تالار اصلی نگاه می‌کند. گویی سازنده تلاش داشته این حس را به مخاطب القا کند که این مرد بالدار در حال حرکت به‌سمت تالار اصلی است. اگر به دستان این مرد نگاه کنید، خواهید دید که دست راست او به نشان احترام و سلام روی سینه قرار دارد.

هدف از تراشیدن سنگ نگاره انسان بالدار

بی‌تردید زمانی که برای اولین بار این سنگ نگاره را مشاهده کنید، تلاش خواهید کرد تا جزء به جزء آن را بررسی نمایید؛ اما قطعاً این سؤال برای شما به وجود می‌آید که هدف از تراشیدن چنین سنگ نگاره‌ای چه بوده؟ برای کشف معمای ساخت این سنگ نگاره، بهتر است کمی در فرهنگ تاریخی مردم عیلامی تحقیق و تفحص کنیم. در فرهنگ آیینی مردم عیلامی، نماد انسان بالدار نوعی نگهبان جادویی است. چهار شکل بادامی ماننده که بر تاج مرد بالدار قرار دارد را می‌توان نشان از چهار گوشه عالم دانست.

انگار که کوروش با این نماد می‌خواسته نشان دهد که ایران بر چهار گوشه عالم حکومت خواهد کرد. تصویر شاخ قوچ نیز یادآوری از توجه ایرانیان باستان به این حیوان خاص است. قوچ در فرهنگ ایرانی نماد از فر کیانی یا همان نماد فروهر به‌حساب می‌آید. صلاحیت تمام پادشاهان ایرانی باید توسط فر کیانی تأیید می‌شد و این نشانه شاخ قوچ نیز بدین خاطر است.

گفتنی است که حدود یک قرن پیش و در سال 1245 هجری شمسی، نوشته‌ای برجسته در بخش بالایی این سنگ نگاره وجود داشت که به سه زبان فارسی باستانی، بابلی و عیلامی نوشته شده بود. بخش‌های بسیاری از این کتیبه در همان زمان نیز آسیب دیده بود و با تلاش محققان، فقط بخشی از آن که «من کوروشم که شاه است و هخامنشی زاده» ترجمه شده است و هیچ ارتباطی با تصویر مرد بالدار ندارد.

• برج سنگی

برج سنگی یکی دیگر از بخش‌های معروف مجموعه تاریخی پاسارگاد محسوب می‌شود که حتماً باید از آن دیدن کنید. جالب است بدانید که باستان‌شناسان هنوز دلیل اصلی ایجاد این برج را نمی‌دانند. برخی بر این باور هستند که این برج سنگی مقبره کمبوجیه، پسر کوروش کبیر است و برخی دیگر تصور می‌کنند که این برج یک نیایشگاه یا آتشکده بوده. حتی برخی دیگر تصور می‌کنند که این برج سنگی محلی برای نگهداری اسناد و مدارک مهم حکومتی بوده است. البته با توجه به ساختار کلی این برج، احتمال بیشتری وجود دارد که این برج سنگی کاربری آیینی و مذهبی داشته باشد. این برج شباهت بسیاری به برج سنگی پارسه و محوطه نقش رستم دارد که آن را با نام کعبه زرتشت می‌شناسند. حتی برخی باستان‌شناسان بر این باور هستند که «کعبه زرتشت» از این برج سنگی الگوبرداری شده است.

• تل تخت

تل تخت یا همان تختگاه سلطنتی، محل ساخت ارگ سلطنتی پاسارگاد است. مورخان چنین روایت می‌کنند که کوروش در ساخت این تل، از بهترین معماران کمک گرفت؛ اما متأسفانه پیش از اتمام آن، از دنیا رفت. به همین خاطر اتمام این پروژه به داریوش بزرگ سپرده شد. داریوش بزرگ ۸ سال پس از مرگ کوروش، اولین پادشاه بزرگ هخامنشی، تغییراتی در نقشه اولیه این بنا ایجاد کرد و آن را به پایان رساند. طی این تغییرات، ۲ پلکان بزرگ ارگ را با خشت مسدود کردند تا آن را به گنج‌خانه تبدیل کنند. متأسفانه پس از فروپاشی حکومت مقتدر هخامنشی، از این تل به‌عنوان مقر سربازان یونانی‌مقدونی استفاده می‌شد و همه گنجینه آن را به تاراج بردند.

• محوطه مقدس

در بخش شمال غربی مجموعه تاریخی پاسارگاد، ۲ سکوی بلند که چندین متر طول دارند، توجه شما را به خود جلب خواهند کرد. در فاصله 120متری این دو سکو، جایگاهی دیگر به چشم می‌خورد و این سه جایگاه، تشکیل محوطه مقدس پاسارگاد را می‌دهند. محققان و مورخان نظرات مختلفی درباره کاربری این محوطه دارند. برخی چنین روایت می‌کنند که دو سکو نمادی از اهورامزدا و آناهیتا هستند. برخی دیگر چنین روایت می‌کنند که سکوی جنوبی برای پیشکش هومه (نوعی گیاه دارویی) به آناهیتا و از سکوی شمالی برای پیشکش گوشت به مهر یا میترا استفاده می‌کردند.

استروناخ، یکی از مورخان و باستان‌شناسان نامی نیز بر این باور است که سکوی جنوبی محل برپایی آتش و نیایش کوروش کبیر ایجاد شده است. استروناخ با استناد به ۳ قطعه آتشدان کشف شده در محوطه مقدس و همچنین نقوش برجسته که روی گوردخمه‌های اینجا یافت شده است، تأکید می‌کند که این سکوها برای نیایش و برپایی آتش طراحی شده بودند.

جاذبه های اطراف مجموعه تاریخی پاسارگاد

شما می‌توانید بعد بازدید از مجموعه تاریخی پاسارگاد، از جاذبه‌های گردشگری زیر نیز دیدن کنید:

• تخت جمشید، در فاصله 78کیلومتری؛
• نقش رستم، در فاصله 73کیلومتری؛
• نقش رجب، در فاصله 71کیلومتری.

دسترسی به پاسارگاد

آدرس	استان فارس، شهرستان پاسارگاد، بخش پاسارگاد، ضلع جنوبی میراث جهانی پاسارگاد، آرامگاه کوروش
تماس با پایگاه میراث جهانی پاسارگاد	07143582790
شماره تماس مردمی	1801
هزینه ورودی	۵هزار تومان
ساعات بازدید	از ساعت 8:30 صبح تا ۷:۳۰ عصر

• دسترسی با وسیله نقلیه شخصی

برای دسترسی به پاسارگاد با وسیله نقلیه شخصی، دو مسیر مختلف وجود دارد:

مسیر اول

برای دسترسی از این مسیر، باید خودتان را به شهر شیراز برسانید و وارد جاده شیراز – مرودشت شوید. این مسیر حدود 134کیلومتر طول دارد و نهایتاً شما را به پاسارگاد می‌رساند. در این مسیر بعد عبور از مرودشت، وارد بزرگراه سعادت شهر – صفا شهر خواهید شد. مسیر را با کمک تابلوهای راهنمایی به‌سمت پاسارگاد ادامه دهید تا نهایتاً به دشت مرغاب برسید. زمانی که از تپه‌های دشت مرغاب بالا بروید، دشتی پاسارگاد و آرامگاه کوروش را خواهید دید.

مسیر دوم: شما می‌توانید از مسیر اصفهان به‌سمت شیراز حرکت کنید و سپس به مرودشت برسید. برای این کار باید خودتان را به بزرگراه آباده – صفاشهر یا همان بزرگراه شماره 65 برسانید. بعد عبور از صفاشهر، وارد بزرگراه سعادت شهر – صفاشهر شده و مسیر را به‌سمت دشت مرغاب ادامه دهید. بعد عبور از تپه‌های دشت مرغاب، وارد مجموعه تاریخی پاسارگاد خواهید شد.

•  دسترسی با وسایل نقلیه عمومی

شما می‌توانید با تاکسی یا اتوبوس نیز خودتان را از شهر شیراز به پاسارگاد برسانید.  بهترین مسیر دسترسی با وسایل نقلیه عمومی، پایانه شهید کاراندیش و علی ابن حمزه شیراز است. در این پایانه امکان استفاده از اتوبوس و تاکسی‌های بین شهری وجود دارد. البته باید در پلیس راه از مسیر پیاده شده و خودتان را به پایانه تاکسی سعادت شهر برسانید و از آنجا با تاکسی‌های سعادت شهر – پاسارگاد، راهی مجموعه تاریخی پاسارگاد شوید.

همچنین لازم‌به‌ذکر است که قطار اصفهان – شیراز در 5کیلومتری سعادت شهر توقف دارد. شما می‌توانید در این ایستگاه از قطار پیاده شده و با تاکسی‌های موجود در ایستگاه قطار، خودتان را به مجموعه تاریخی پاسارگاد برسانید.

دوستان عزیز ره بال آسمان، با مطالعه این مقاله به‌صورت کامل برای بازدید از مجموعه تاریخی پاسارگاد آماده خواهید بود. همان طور که می‌دانید، مجموعه پاسارگاد با خطر زیر‌آب‌رفتن تهدید می‌شود. به نظر شما وظیفه ما به‌عنوان یک ایرانی برای حفاظت از این آثار تاریخی چیست؟ چه کار باید کرد تا این تاریخ ناب و طلایی به دست نسل بعدی نیز برسد؟