همان طور که می‌دانید، تهران در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده است و در واقع در محدوده کوهپایه کوه دماوند قرار دارد. از این رو کوهستان های تهران محلی مناسب برای کوهنوردی به حساب می‌آیند. به همین دلیل در طول سال کوهنوردان بسیاری از سراسر ایران خود را با خرید بلیطی مثل بلیط هواپیما تهران به این شهر می‌رسانند. کوهنوردی ورزشی سخت و طاقت‌فرساست که بسیاری از مردم ایران به آن علاقه نشان می‌دهند. یکی از مهم‌ترین دغدغه‌‌های کوهنوردان، یافتن مسیرهای جدید کوهنوردی برای ایجاد تنوع است. این عزیزان میل شدیدی به ایجاد چالش‌های جدید و دشوار برای خود دارند؛ از این رو همواره به دنبال قله‌های جدیدی هستند تا بتوانند آن‌ها را فتح کنند. امروز با ما همراه باشید تا کوهستان های تهران و مسیرهای کوهنوردی را بهتر از قبل بشناسید.
قله دارآباد
دارآباد در شرقی‌ترین قله خط‌الرأس عظیم توچال قرار دارد که در بخش البرز مرکزی واقع شده است. این قله که یکی از مهم‌ترین کوهستان های تهران است، پس از عبور از تیغه‌های معروف به قلل لزون شرقی و غربی می‌رسد و از آنجا در جهت غرب، به قله توچال و در جهت جنوب به قله کلکچال متصل خواهد شد.
ارتفاع قله: ۳هزار و 160 متر
زمان تقریبی صعود: حدود ۶ ساعت برای افراد باتجربه
درجه سختی صعود: سخت
مساحت طی شده در رفت و برگشت: 12 کیلومتر
-
مسیر صعود به قله دارآباد
در منطقه شمال شرق شمیرانات، محدوده‌ای با نام دارآباد وجود دارد. اگر عازم این محدوده شوید، مسیری کوهنوردی را در پیش روی خود خواهید دید که یکی از بهترین و معروف‌ترین مسیرهای کوهستانی پایتخت محسوب می‌شود. از زمانی که به پارکینگ برسید، تابلوهای راهنما نصب شده‌اند که همه رودها، دره‌ها و نقاط مشهور ارتفاعات دارآباد را به شما معرفی می‌کنند. در محدوده دارآباد دره‌ای بسیار عمیق به چشم می‌خورد که هزار و 750 متر عمق دارد و تا ارتفاع ۲هزار و 600متری در جهت شمال و شمال غرب امتداد پیدا می‌کند. در طول مسیر کوهنوردی دارآباد، چندین و چند چشمه جوشان، آبشارهای کوچک و بزرگ و مناظری زیبا را نظاره‌گر خواهید بود.
از لحظه آغاز مسیر کوه‌پیمایی، ابتدا کیوسکی با نام ایستگاه دوستداران طبیعت را مشاهده خواهید کرد. کمی جلوتر، یک ایستگاه پلیس و نگهبانی وجود دارد و پس از آن به یک پل سنگی خواهید رسید که تابلوهای راهنمای مسیر در نزدیکی آن نصب شده‌اند. به‌صورت کلی برای کوهنوردی در دارآباد، ۳ مسیر پیش رو خواهید داشت. مسیر دره تا حدود 10 متر ادامه دارد و پس از آن تقریباً غیر قابل عبور خواهد شد.
مسیر دره نسبت به سایر مسیرها کوتاه‌تر و البته بسیار زیباست. معمولاً کوه‌نوردهای باسابقه، از شیب تندی که در سمت راست آبشار وجود دارد بالا می‌روند تا هم کمی قدرت خود را به چالش بکشند و هم در نهایت خودشان را به مسیر اصلی برسانند. این مسیر از کوهستان های تهران برای افرادی که قصد پیاده‌روی کوتاه و سپری کردن اوقات فراغت خود را دارند، گزینه مناسبی محسوب می‌شود. مسیر سمت چپ دره یک پاکوب نسبتاً بزرگ دارد. لازم به ذکر است که در این مسیر می‌توانید از سرویس‌های بهداشتی نیز استفاده کنید. این مسیر مسافت نه چندان طولانی دارد و در انتها مسیر به سمت دره سرازیر می‌شود.
مسیر سمت راست، مسیر اصلی کوه‌پیمایی دارآباد است که شیب نسبتاً تندی نیز دارد. این شیب به حدی تند است که در همان ابتدای راه برخی افراد تازه‌کار، از ادامه مسیر کاملاً منصرف می‌شوند؛ اما نباید نگران باشید؛ چون این شیب فقط حدود 200 تا 300 متر بالاتر از مجتمع پذیرایی دارآباد ادامه دارد و در مابقی مسیر شیبی ملایم‌تر را تجربه خواهید کرد. این مسیر رایج‌ترین مسیری است که کوه‌نوردها برای صعود خود انتخاب می‌کنند. اگر سرعت مناسبی داشته باشید، در حدود ۶ ساعت می‌توانید خودتان را به قله دارآباد برسانید.
-
امکانات داخل مسیر
- جان پناه
- ایستگاه پلیس
- سرویس بهداشتی
- کافه
-
نکات مهم حین صعود به دارآباد
- توصیه می‌شود پیش از شرکت در تورهای فتح دارآباد، در برنامه‌های تمرینی آمادگی جسمانی شرکت کنید.
- مسیر دراز لش بهمنی است و در مواقعی که احتمال بارش سنگین وجود دارد، حضور در این مسیر توصیه نمی‌شود.
- ظرفیت پارکینگ دارآباد کم است و در روزهای جمعه معمولاً به‌سرعت پر می‌شود. پس بهتر است حتماً ساعات ابتدایی صبح را برای صعود خود انتخاب کنید.
- در مسیر صعود، کافه سربند غلاک تنها محلی است که می‌توان از آن خرید انجام داد.
قله توچال
قله توچال نام یکی از معروف ترین قله های تهران است که در شمال شرق استان تهران قرار دارد. ارتفاع این قله به حدود ۳هزار و 964 متر می‌رسد و در بخش دامنه رشته کوه البرز قرار دارد. این قله کاملاً مشرف به تهران و در بخش جنوبی منطقه کوهستانی البرز مرکزی و روی خط الرأس شرقی غربی قرار گرفته است. این قله از سمت شرق با قله‌های لزون غربی، لزون شرقی یا همان پپازچال، بند لارکرور، سیاهبند، چنبره‌بند، دارآباد، شهربانو کشک و از غرب با قله‌های شاه نشین، توچال، هومند، سی و سه چم، منار و لوارک مجاور است. معروف‌ترین جان‌پناه‌های توچال از شرق به غرب به ترتیب عبارت‌اند از: دارآباد، کلکچال، شروین، شیربلا، اردلان، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم تله کابین، اسپیدکمر و پلنگچال. لازم به ذکر است که قله توچال یکی از مرتفع‌ترین مناطق کوهستانی اطراف تهران به حساب می‌آید.
ارتفاع: ۳هزار و 964
زمان تقریبی صعود: بستگی به مسیر انتخابی دارد
درجه سختی صعود: بستگی به مسیر انتخابی دارد
مساحت طی شده در رفت و برگشت: بستگی به مسیر انتخابی دارد
-
مسیرهای صعود به توچال
قله توچال یکی از نزدیک‌ترین قله‌ها به پایتخت محسوب می‌شود و به همین خاطر بسیاری از کوهنوردان این قله را برای صعود خود انتخاب می‌کنند. از این رو مسیرهای مختلفی برای صعود به این قله وجود دارد که هر یک شرایط خاص و منحصربه‌فرد خود را دارند. در این بخش چند مسیر رایج صعود به قله توچال را معرفی خواهیم کرد:
- دربند، شیرپلا، سیاه‌سنگ، قله توچال (رایج‌ترین مسیر صعود همین مسیر است)؛
- بوستان جمشیدیه، پناهگاه کلکچال، دره پیازچال، قله پیازچال، قله توچال؛
- ولنجک، توقف‌گاه چشمه، ایستگاه دوم تله‌کابین، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قله توچال. (این مسیر بیشتر به شکل خاکی است و حدود 17 کیلومتر طول دارد)؛
- درکه، پناهگاه پلنگچال، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قله توچال؛
- دارآباد، قله دارآباد، قله پیازچال، قله توچال؛
- دربند، دوراهی اوسون، دره اوسون، جان‌پناه اسپیدکمر، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قله توچال ( توجه داشته باشید این مسیر، قدیمی‌ترین مسیر صعود محسوب می‌شود).
۱. مسیر صعود به توچال از دربند یا همان شیرپلا
درجه سختی مسیر: نسبتاً سخت
زمان صعود: حدود ۶ ساعت
آنتن‌دهی موبایل: ضعیف
همان طور که اشاره کردیم، مسیر صعود شیرپلا یکی از رایج‌ترین مسیرهای صعود توچال محسوب می‌شود. این مسیر قدیمی در بین کوهنوردان بسیار محبوب است و بسیاری از ورزشکاران، این مسیر را برای صعود خود انتخاب می‌کنند. پیش از انتخاب این مسیر، باید حتماً آمادگی جسمانی کاملی کسب کنید. این مسیر دقیقاً از میدان سربند آغاز می‌شود. معمولاً کوهنوردان رأس ساعت ۶ صبح در این میدان حاضر می‌شوند و به سمت پناهگاه شیرپلا حرکت می‌کنند.
مسیر تا شیرپلا حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت به طول خواهد انجامید. پس از آن، مقصد بعدی جانپاه امیری خواهد بود. که معمولاً یک ساعت و نیم دیگر به طول خواهد انجامید. نهایتاً پس از مجموع ۵ تا ۶ ساعت کوه‌پیمایی، از این مسیر به قله توچال خواهید رسید. زمان فرود از قله تا ایستگاه هفت تله کابین نیز حدود 15 دقیقه به طول خواهد انجامید.
از میدان سربند معمولاً ۲ مسیر برای صعود وجود دارد. مسیر اصلی همان مسیری است که از بین کافه‌ها و رستوران‌ها می‌گذرد و معمولاً همه کوهنوردان بدون تردید این مسیر را انتخاب می‌کنند. اما مسیر بعدی مسیر تله سیژ است که حدود 100 متر بالاتر از میدان سربند از مسیر اصلی جدا می‌شود و در سمت چپ وارد کوچه‌ای خواهید شد که به ایستگاه بالایی تله سیژ دربند می‌رسد. در ادامه این مسیر پس از حدود نیم ساعت با مسیر اصلی یکی خواهید شد. در طول این مسیر باید توجه زیادی داشته باشید؛ زیرا تابلوهای راهنمای کمی به چشم می‌خورند.
مسیر پس از پناهگاه شیرپلا تا مسافت زیادی پاکوب خواهد شد تا به دوراهی برسید. از دوراهی باید مسیر سمت چپ را به سمت ایستگاه پنج تله کابین توچال ادامه دهید و سپس با ورود به مسیر سمت راست، عازم پناهگاه امیری شوید. از پناهگاه امیری تا قله توچال معمولاً حدود ۲ ساعت راه باقی می‌ماند. خوشبختانه در این مسیر آنتن‌دهی همراه اول انجام می‌شود و با وجود آنکه نسبتاً ضعیف است؛ اما با کمی تلاش می‌توانید تماس صوتی برقرار کنید.
۲. مسیر صعود به توچال از سمت ولنجک
درجه سختی مسیر: نسبتاً سخت
زمان صعود: حدود ۶ ساعت
آنتن‌دهی موبایل: مناسب
ولنجک در شمالی‌ترین نقطه پایتخت واقع شده است و از پارکینگ این منطقه می‌توانید خودتان را به توچال برسانید. این مسیر همان طور که اشاره کردیم، بیشتر جاده خاکی و مالرو است و برای افراد نه‌چندان حرفه‌ای نیز گزینه‌ای مناسب محسوب می‌شود. برای صعود به توچال از این مسیر باید حدود 17 کیلومتر را پشت سر بگذارید که مسیری نسبتاً طولانی است. برای شروع باید ابتدا به توچال و پارکینگ بام توچال بروید.
از همین جا مسیر کوه‌پیمایی شما آغاز می‌شود. حدود ۳۰ دقیقه از شروع مسیر باید پیاده‌روی کنید تا به ایستگاه اول تله کابین توچال برسید. از ایستگاه اول می‌توانید مسیر خاکی ماشین‌رو یا مالرو را برای صعود خود انتخاب کنید. کوهنوردان معمولاً از میان تخته‌سنگ‌ها و باریکه راه‌ها مسیر خود را ادامه می‌دهند تا هم خود را به چالش بکشند و از هم زیبایی‌های مسیر لذت ببرند تا نهایتاً به ایستگاه دوم تله کابین توچال برسند. معمولاً فاصله بین ایستگاه اول تا دوم تله کابین را می‌توان در حدود یک ساعت پشت سر گذاشت. در ایستگاه دوم مکانی برای استراحت تعبیه شده است و می‌توانید کمی استراحت کنید و برای ادامه مسیر آماده شوید.
از ایستگاه سوم مسیر، پاکوبی آشکار می‌شود که نشان می‌دهد کوهنوردان فراوانی از اینجا عبور می‌کنند. ادامه مسیر از ایستگاه سوم شیب تندی ندارد و می‌توانید با فشار کمتری مسیر را ادامه دهید تا به قله کماچال برسید که حدود ۳هزار متر ارتفاع دارد. همین طور که مسیر خود را ادامه می‌دهید، وارد محوطه ایستگاه پنجم تله کابین توچال خواهید شد. در گوشه و کنار این ایستگاه، چند آلاچیق چوبی و ساده به چشم می‌خورد که برای رفع خستگی گزینه مناسبی محسوب می‌شوند.
پس از تجدید قوا، ۲ مسیر مختلف را پیش روی خود خواهید دید. مسیر سمت راست به سمت پناهگاه اسپیدکمر، دره اوسون و شیرپلا می‌رود، مسیر سمت چپ به بالای گرده و پناهگاه پلنگچال می‌رود. معمولاً بهترین مسیر، مسیر سمت راست یا همان مسیر شمالی است که ما را به هزار چم می‌رساند. مسیر را ادامه می‌دهید تا به ایستگاه هفتم تله کابین، گرده شهرستانک و قله توچال برسید. عموماً از ایستگاه دوم تا پنجم حدود ۲ ساعت به طول خواهد انجامید و از ایستگاه پنجم تا هفتم نیز باید ۳ ساعت کوه‌پیمایی را به جان بخرید.
۳. مسیر صعود به توچال از سمت درکه
درجه سختی مسیر: نسبتاً سخت
زمان صعود: حدود ۶ ساعت
آنتن‌دهی موبایل: ضعیف
محدوده درکه یکی از کوهستان های تهران است که در بخش شمال شرقی قرار دارد. مسیر صعود درکه از میدان درکه آغاز می‌شود. پس از کمی پیاده‌روی، به روستایی با نام درکه خواهید رسید که یکی از خوش آب‌وهواترین روستاهای اطراف تهران در شمال شرق این شهر محسوب می‌شود. در نزدیکی این روستا رودخانه‌ای جریان دارد که به خاطر عبور از مسیری کوهستانی و پلکانی، ناحیه‌ای به نام هفت حوض را ایجاد کرده است. مسیر کوه‌پیمایی از روستای درکه مستقیماً تا بند گلارنگ، آبشار زیبای جوزک، اذغال چال و بند سیاه کرک ادامه می‌یابد تا نهایتاً به پناهگاه پلنگچال برسد. این پناهگاه در ارتفاع ۲هزار و 550متری از سطح دریا واقع شده است و در آن خوابگاهی با ظرفیت 70 نفر به چشم می‌خورد. برخی از کوهنوردان شب را در این پناهگاه اقامت می‌کنند و صبح زود دوباره به دل کوه می‌زنند.
پس از پلنگچال، مقصد بعدی شما ایستگاه پنجم تله کابین توچال خواهد بود. در طول مسیر از دره اوین درکه و کنار رودخانه عبور خواهید کرد که مسیری پاکوب با شیبی ملایم است و یکی از زیباترین بخش‌های صعود شما به حساب می‌آید. زمانی که به ایستگاه پنجم برسید، دو مسیر پیش روی شما وجود خواهد داشت.
مسیر اول کوتاه‌تر است؛ اما شیبی بسیار تند دارد و مسیر دوم طولانی‌تر و دارای شیبی ملایم است که آن را به نام مسیر لوله می‌شناسند. در بین راه مسیر لوله، می‌توانید از تماشای دورنمای قله ۳هزار و 520متری پلنگچال نیز لذت ببرید.
از نقطه شروع تا پلنگچال حدود ۲:۴۵ و از پلنگچال تا ایستگاه پنجم تله‌کابین نیز حدود ۳ ساعت در مسیر خواهید بود. در ایستگاه پنجم امکانات رفاهی کاملی در اختیار کوهنوردان عزیز قرار خواهد گرفت تا بتوانند کمی استراحت کنند.
پس از تجدید قوا، مسیر را در جهت شمال به سمت ایستگاه هفتم ادامه خواهید داد و پس از ایستگاه هفتم، قله توچال را پیش روی خود خواهید داشت.
۴. مسیر صعود به توچال از سمت سوهانک (دارآباد)
درجه سختی مسیر: نسبتاً سخت
زمان صعود: حدود ۷ ساعت
آنتن‌دهی موبایل: ضعیف
کل طول مسیر حرکت: 25.5 کیلومتر
در بخش ابتدایی مقاله، شما را با قله دارآباد که یکی از مهم‌ترین کوهستان های تهران است، به‌صورت کامل آشنا کردیم. افرادی که به کوهنوردی علاقه دارند؛ اما هنوز تجربه لازم برای صعود به توچال را پیدا نکرده‌اند، فقط به صعود دارآباد بسنده می‌کنند. این در حالی است که صعود به دارآباد می‌تواند تنها نیمی از مسیر صعود به توچال باشد. از مسیر سوهانک یا همان دارآباد نیز می‌توان به قله توچال صعود کرد. مسیر این صعود از پارکینگ دارآباد آغاز می‌شود.
در شروع مسیر ابتدا به سمت شمال شرق حرکت می‌کنید تا روی یال اصلی شمال غربی قرار بگیرید و خودتان را به قله دارآباد برسانید. پس از کمی استراحت روی قله دارآباد، مسیر خود را به سمت قله سیاهبند ادامه خواهید داد. در ابتدای حرکت پس از حدود ۲ ساعت، به یال اصلی خواهید رسید. معمولاً کوهنوردان در این منطقه کمی استراحت می‌کنند و عازم قله دارآباد می‌شوند. از یال اصلی تا قله دارآباد حدود ۱.۵ ساعت در مسیر خواهید بود. از قله دارآباد مسیر شما در جهت شرق به غرب تیغه اصلی کوه خواهد بود.
گروه کوهنوردی از این مسیر باید با تکنیک‌های خاص سنگ‌نوردی حرکت کنند. البته مسیر پاکوب برای پیمودن این مسیر نیز وجود دارد؛ اما عموماً گروه‌های کوهنوردی برای افزایش هیجان صعود خود، از روی تیغه به شکل سنگ‌نوردی عبور می‌کنند. در نهایت پس از حدود ۲ ساعت کوه‌پیمایی، به قله سیاهبند خواهید رسید. از قله سیاهبند پس از تجدید قوا، عازم گردنه لزون و نهایتاً چشمه پیازچال خواهید شد. این مسیر نیز حدود ۲.۵ ساعت به طول خواهد انجامید. معمولاً کوهنوردان در گردنه لزون، حدود 30 دقیقه استراحت می‌کنند. از سیاهچاه تا اردوگاه برج کلکچال و فتح قله توچال، فقط حدود ۲.۵ ساعت زمان لازم است. نهایتاً در این صعود خودتان را به پارک جمشیدیه می‌رسانید و فرود می‌آیید.
کوه بی بی شهربانو
در بخش جنوب شرقی پایتخت، یکی دیگر از کوهستان های تهران با نام کوه بی بی شهربانو وجود دارد. این کوه چندان مرتفع نیست و بلند‌ترین بخش آن، یعنی قله راگا، فقط هزار و 535 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. مسیر صعود به این کوه نسبتاً ساده است و حتی افرادی که تازه رشته کوهنوردی را پیش گرفته‌اند نیز می‌توانند به آن صعود کنند.
البته متأسفانه، اطلاعات زیادی از مسیرهای کوهنوردی و نقاط مختلف کوه بی بی شهربانو وجود ندارد. این مسئله ۲ دلیل دارد، اول اینکه قسمت وسیعی از کوه بی بی شهربانو تحت تصرف بخش نظامی قرار دارد و به همین خاطر اجازه پخش‌شدن اطلاعات چندانی از آن داده نمی‌شود و دوم اینکه معمولاً کوهنوردان چنین ارتفاعی را برای صعود خود انتخاب نمی‌کنند و بین کوهنوردان حرفه‌ای، فتح این قله افتخاری بزرگ محسوب نمی‌شود!
به هر صورت قصد داریم تا شما را کمی بیشتر با این کوه آشنا کنیم. کوه بی بی شهربانو در شهر ری تهران واقع شده است و همان‌طور که اشاره کردیم، حدود هزار و 500 متر ارتفاع دارد. این کوه روی خط الرأس شرقی غربی قرار دارد و صعود به آن نسبتاً ساده است. اگر کمی در اطراف کوه بی بی شهربانو پیاده‌روی کنید، مسیرهای متعددی را برای صعود خواهید یافت که اکثراً حالت مالرو یا پاکوب دارند و با کمی کوه‌پیمایی در شیب ملایم، می‌توانید خودتان را به قله رایگا برسانید.
بر فراز این کوه، بقعه‌ای با نام بقعه بی بی شهربانو وجود دارد که دلیل نام‌گذاری این کوه است. مردم محلی بر این باور هستند که بی بی شهربانو همسر حسین بن علی و همچنین مادر امام چهارم شیعیان، یعنی امام سجاد است. برخی دیگر نیز تصور می‌کنند که بی بی شهربانو دختر یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی بوده است.
-
مسیر صعود به کوه بی بی شهربانو
مسیر صعود به قله بی بی شهربانو کمتر از یک ساعت به طول می‌انجامد و نیاز به آمادگی جسمانی خاصی ندارد. حتی بسیاری از افراد به دلایل مذهبی، پای پیاده عازم بی بی شهربانو می‌شوند تا از بقعه وی زیارت کنند. حین صعود هیچگونه امکانات رفاهی به چشم نمی‌خورد و بهتر است مراقب ورود به مناطق نظامی نیز باشید که با سیم‌خاردار تفکیک شده‌اند.
در این نوشته سعی کردیم شما، دوستان عزیز و همراهان گرامی ره بال آسمان را به‌صورت کامل با کوهستان های تهران و مسیرهای کوهنوردی پایتخت آشنا کنیم. آیا تا به حال موفق شده‌اید به قله توچال صعود کنید؟ به نظر شما بهترین مسیر برای صعود به توچال کدام مسیر است؟ به نظر شما کدام یک از کوهستان های تهران ارزش صعودکردن را دارند و در این مقاله از آن‌ها نام برده نشده است؟ اگر از کوهنوردان تهرانی نیستید، برای رسیدن به پایتخت با شیوه زمینی، ماشین شخصی خود را ترجیح می‌دهید یا تمایل دارید با خرید بلیط قطار تهران یا بلیط اتوبوس تهران به این شهر سفر کنید؟ چرا؟ نظرات و تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
در مورد کوه بی بی شهربانو باید بگم که درسته ارتفاع زیادی نداره ولی مسیر صعود به نوک رشته کوه آنچنان هم که تو سایت تون گفتین آسون نیست بیشتر مسیر حالت سنگی و صخره ای داره و بعضی جاها شیب مسیر تند میشه و نسبت به مسیر کلکچال صعود نسبتا سخت تری داره
سلام علی عزیز
چه خوب که تجربه کوهنوردیتون رو با ما به اشتراک گذاشتید ?.
سپاس??
ممنون از اطلاعات خوب شما خیلی کاربردی بود.
سپاس از شما مهرداد عزیز. لطف شما هم برای ما ارزشمند بود.
خب کوهای جنوب تهران کلا چه اسمی داره؟ همشو میگن بی بی شهربانو؟
سلام دوست عزیز. بله تهران از سمت شمال بیشتر در محاصره کوه‌هاست. در جنوب تهران کوهستان بی‌بی شهربانو و ری در کنار دشت ورامین و دشت شهریار قرار داره.
سلام
چه مقاله خوب و جامعی ??
عالی بود. انگار که این دوست نویسندمون قبل از نویسنده بودن یه کوهنورد حرفه ای بودن.
من حتما این مقاله رو با دوستای کوهنوردم به اشتراک میزارم.
ممنون
سعید عزیز، ممنونیم برای انرژی مثبتتون.
خوشحالیم که مقاله رو دوست داشتید.
ممنون از شما بابت این مطلب جامع و عالی. کوهنوردی از تفریحات خیلی ناب و پرهیجانیه که تا به امروز فرصت نداشتم خیلی تجربه‌ش کنم. ولی با خوندن این مطلب دوباره مشتاق شدم که تو برنامه های کوهنوردی شرکت کنم از طبیعت بکر و مناظر زیبای کوه لذت ببرم?
سارینای عزیز، ممنونیم از شما که نوشته رو مطالعه کردید و نظر گذاشتید.
هوای دل انگیز پائیز ، جون میده واسه کوهنوردی ، البته به شخصه ترجیح میدم همون پائین بشینم و به کوه ها نگاه کنم .
زهرا عزیز، به پاندای درونت سلام من رو برسون. 🙂