موزه ملی ایران و یادگاری‌های چندهزارساله‌اش

اگر اهل موزه‌گردی و تماشای آثار تاریخی هستید، بی‌تردید بازدید از اولین موزه ایران برایتان جذاب است. موزه ملی ایران تنها جایی است که می‌توانید از اسرارآمیزترین آثار تاریخی کشور دیدن کنید. هرکدام از آثار این موزه قصه دورودرازی دارد که شنیدنی است. حتی قدمت بعضی از آن‌ها به دوره پارینه‌سنگی هم می‌رسد؛ پس خودتان را برای سفر به دل تاریخی چندین‌هزارساله آماده کنید.

موزه ملی ایران کجاست؟

این موزه از جاهای دیدنی و جاذبه های گردشگری تهران است. به همین خاطر باید برای بازدید از آن راهی پایتخت بشوید. در غرب خیابان ملل متحد و در همسایگی خیابان سی تیر به آن می‌رسید. بنای موزه را در شمال خیابان امام خمینی یا همان سپه سابق و در غرب وزارت امور خارجه ساخته‌اند.

معرفی موزه ملی ایران

موزه ایران از جالب‌ترین موزه‌های تاریخی است که آن را به اسم موزه مادر می‌شناسند. احتمالاً خواندن هزاران کتاب تاریخی برای شناخت بخشی از تمدن باستان ایران طاقت‌فرسا است؛ اما بازدید از این موزه یک تیر و چندین نشان می‌شود. می‌توانید در زمانی کوتاه با بخش بزرگی از این تاریخ آشنا بشوید و آثار باقی‌مانده از آن دوران را ببینید. این مکان از معروف‌ترین موزه های ایران است و مجموعه‌ای از باارزش‌ترین آثار را دارد. اشیای موزه گنجینه‌هایی دست‌نیافتنی و نایاب هستند که از گذشته به یادگار مانده‌اند. در حال حاضر موزه ملی ایران دو بخش اصلی دارد. در یکی از آن‌ها می‌توانید آثاری مربوط به دوران باستان ایران را تماشا کنید. در بخش دیگر هم از آثار دوره اسلامی ایران نگهداری می‌کنند.

ویدئویی زیبا از موزه ملی ایران

تاریخچه موزه ملی ایران

اگر در صفحه‌های تاریخ ساخت موزه ملی را دنبال کنید، به دوره مشروطه می‌رسید. در آن زمان «صنیع الدوله» پیشنهاد راه‌اندازی این موزه را داد؛ اما این پیشنهاد هیچ‌وقت به مرحله اجرا نرسید. در سال 1295 هجری شمسی و هم‌زمان با حکومت احمدشاه قاجار «مرتضی قلی خان ممتازالممالک» به فکر ساخت موزه افتاد. او در آن دوره وزیر وزارت معارف بود. مرتضی خان ممتازالممالک دستور داد تا مجموعه‌ای از اشیاء باارزش را در یکی از اتاق‌های دارالفنون جمع‌آوری کنند. او با این کارش برای ایجاد موزه‌ای ارزشمند و ملی اولین قدم‌ها را برداشت. موزه ملی ایران در آن روزها حدود 270 اثر داشت.

با شروع حکومت پهلوی اول آثار موزه را در سال 1304 به تالار آیینه در عمارت مسعودیه منتقل کردند. حدود 15 پارچه ظرف مفرغی، 158 قطعه کاشی، 9 سکه و 54 قطعه سلاح قدیمی بخشی از این آثار بودند. همچنین ظروف سفال و شیشه، تفنگ و کلاه‌خود هم در بین آن‌ها بود. کاوشگران با جست‌وجو در مناطق مختلف، این اشیا را به دست آورده بودند. بعضی از آن‌ها را هم مجموعه‌دارها به موزه ملی ایران هدیه داده بودند.

در اوایل حکومت پهلوی، فرانسوی‌ها امتیازی انحصاری داشتند و می‌توانستند در همه‌جای ایران کاوش‌های مربوط به باستان‌شناسی را انجام بدهند. مجلس شورای ملی در سال 1306 هجری شمسی تصمیم گرفت این امتیاز را از آن‌ها بگیرد؛ البته به‌جای آن امتیاز کاوش در شوش را به آن‌ها داد. دولت قصد داشت موزه‌ و کتابخانه‌ای بسازد و ریاست آن را تا ۵ سال به شخصی فرانسوی بدهد. قرار بر این بود که این شخص به‌طور متوالی ۳دوره ۵ساله، رئیس موزه باشد. در آن زمان طراحی و ساخت موزه را به «آندره گدار» معمار مشهور فرانسوی سپردند. او به ایران آمد و در سال 1312 هجری شمسی ساخت موزه ملی ایران را شروع کرد. «حاج عباسعلی معمارباشی» و «مراد تبریزی» دو معمار بزرگ ایرانی بودند که با آندره گدار در این کار همکاری می‌کردند.

اسم‌گذاری موزه ملی ایران

در ابتدا این موزه را به موزه ملی و موزه معارف می‌شناختند؛ بعد از انتقال به ساختمان اصلی و بزرگ ایران باستان، اسم موزه را هم به ایران باستان تغییر دادند. این موزه تا قبل از انقلاب به همین اسم بود. بعد از انقلاب بخش موزه اسلامی ایران را هم به بخش باستانی موزه اضافه کردند. به همین خاطر دوباره اسم این مکان را به همان اسم قبلی، یعنی موزه ملی ایران برگرداندند.

معماری موزه ملی ایران

معماری موزه باستان ایران

معماری بنای موزه دست کمی از جذابیت اشیاء داخل آن ندارد. مساحت زیربنای موزه بیشتر از 20هزار مترمربع است. در 18هزار مترمربع آن بخش‌های موزه ایران باستان، موزه هنر اسلامی و باستان‌شناسی را راه‌اندازی کرده‌اند.

ساخت این بنا حدود ۴ سال طول کشید. پلان موزه ملی ایران مثل مکعب مستطیلی افقی و خوابیده روی سطح است. ابعاد این پلان به 100 در 34 مترمربع می‌رسد. همچنین سه بخش مجزا دارد که در حجم به همدیگر متصل هستند. فضای ورودی، بخش اداری و تالار نمایش اشیاء، این بخش‌ها را تشکیل می‌دهد. بی‌تردید بنایی که قرار بود جایی برای نگهداری آثار تاریخی باشد، باید حس خاصی را به بقیه منتقل می‌کرد. آندره گدار هم با توجه به این مسئله طرحی جذاب برای ورودی موزه باستان انتخاب کرد. ورودی موزه باستان یادآور کاخ‌های ساسانی تیسفون به‌ویژه طاق کسری است. این بخش، طاقی هلالی دارد که عظمت و شکوه آن همه را متحیر می‌کند.

استفاده از آجرهای قرمز، زیبایی دیوارهای بلند موزه را دوچندان کرده است. این نوع از آجرها به معماری دوره ساسانی اشاره می‌کند. می‌توانید نمونه‌ای از آن‌ها را در قصرهای فیروزآباد ببینید. ورودی موزه فرورفتگی بزرگی دارد که دارای چند ورودی فرعی است. هر ورودی شما را به یکی از تالارهای موزه هدایت می‌کند.

تزئینات بیرون موزه ملی ایران

گدار در ساخت این بنا از سبک معماری ایرانی استفاده کرده است. دیوارهای بیرونی موزه تزئین خاصی ندارد؛ اما با همان سادگی، بسیار تماشایی و جذاب است. این معمار فرانسوی طوری بنا را طراحی کرده است که سایه‌روشن‌ها، جلوآمدگی و فرورفتگی آجرهایش چشم‌نوازی می‌کند. بالای سردر کتیبه‌ای از جنس سنگ مرمر هست. «امیرالکتاب ملک الکلامی» شعری از ملک‌الشعرای بهار را به خط ثلث روی این کتیبه حک کرده است.

معماری فضای داخلی موزه

درازای سالن اصلی موزه به 61 متر و پهنای آن به 34 متر می‌رسد. مساحت این بخش حدود 2هزار مترمربع است. با کمک دو نورگیر به‌اندازه 16 در 16 مترمربع فضای این سالن را روشن کرده‌اند. در دیوارهای شرقی و غربی بنا تعداد زیادی پنجره‌های باریک و بلند به‌شکل متوالی وجود دارد. با وجود این پنجره‌ها در طول روز نور کافی به فضای داخلی می‌تابد. در طبقه‌ بعدی موزه ملی ایران، خبری از پنجره‌های شرقی و غربی نیست. به همین خاطر سالن‌های این قسمت نسبت به دیگر بخش‌ها تاریک‌تر هستند.

ساخت موزه هنر اسلامی

بنای این بخش از موزه ملی ایران را در سال 1322 هجری شمسی ساختند. ساخت این مجموعه را به «اوژن آفتاندیلیان»، از همکارهای آندره گدار، سپردند. در سال 1332 هجری شمسی بنا جدید موزه را افتتاح کردند؛ اما در آن زمان از این مکان برای بخش‌های اداری و برگزاری نمایشگاه‌ها و همایش‌ها استفاده می‌کردند. این بنا دوطبقه بود و در طبقه دوم آثار مربوط به دوره اسلامی را گذاشته بودند؛ اما با کشف مجموعه‌های دیگر در سال‌های بعدی فضای کافی وجود نداشت. به همین خاطر با توجه به اهمیت این دوره تاریخی تصمیم گرفتند موزه‌ای مجزا را به آن اختصاص بدهند. بعد از ایجاد تغییرات و جابه‌جایی آثار، موزه هنر اسلامی را در دوم آبان 1375 هجری شمسی افتتاح کردند.

داستان موزه هنر اسلامی به همین جا ختم نشد. این موزه را در دهه 80 برای گسترش، تکمیل بخش‌ها و بازنگری آثار تعطیل کردند. موزه هنر اسلامی در موزه ملی ایران از سال 1394 هجری شمسی به فعالیتش ادامه داد.

معماری موزه باستان‌شناسی و هنر اسلامی

بنای موزه باستان‌شناسی طرحی تماشایی و زیبا دارد. مساحت زیربنای آن به 4هزار مترمربع می‌رسد. آفتاندیلیان با الهام‌گرفتن از کاخ ساسانی بیشاپور این بنا را طراحی کرد. این سازه را به‌شکل چلیپایی هشت ضلعی ساخته‌اند. بنای موزه سه‌طبقه است و کنار موزه باستان ایران خودنمایی می‌کند.

بخش های موزه ملی ایران

موزه ملی ایران بخش‌های مختلفی دارد. از 300 هزار اثر ارزشمند در این مکان نگهداری می‌کنند. این موزه از دو بخش موزه ایران باستان و موزه باستان‌شناسی و هنر اسلامی تشکیل می‌شود. در دو سمت موزه ایران باستان، دو ساختمان دوطبقه هست. کتابخانه، سالن‌های کنفرانس و سالن نمایشگاه در آن‌ها قرار گرفته‌اند.

 موزه ایران باستان

موزه ایران باستان همان بنایی است که از آندره گدار به یادگار مانده است. آثار موجود در این ساختمان به دو دوره پیش از تاریخ و دوران تاریخی برمی‌گردد. قدمت این اشیاء از زمان پارینه‌سنگی تا دوره حکومت ساسانیان است. با ورود به این موزه سوار ماشین زمان می‌شوید و به هزاران سال قبل سفر می‌کنید.

طبقه اول: دوران پیش از تاریخ

اگر نظر من را بخواهید، پیشنهاد می‌کنم تماشای آثار را از طبقه اول موزه ملی ایران شروع کنید؛ زیرا آثار این بخش قدمت بیشتری دارند. در طبقه اول از اشیائی نگهداری می‌کنند که پیشینه آن‌ها به دوران قبل از تاریخ برمی‌گردد. دوران قبل از تاریخ از پارینه‌سنگی شروع شده بود و تا اواخر هزاره چهارم قبل از میلاد ادامه داشت. اواخر هزاره چهارم قبل از میلاد دورانی قبل از ابداع خط است؛ پس درباره زمانی حرف می‌زنیم که انسان‌های نئاندرتال در آن دوره زندگی می‌کردند. بخشی از آثار این بخش به دوره‌های نوسنگی، مس و سنگ برمی‌گردد.

آثار پارینه‌سنگی پسین و میانی در موزه ملی ایران

قدیمی‌ترین دست‌ساخته در موزه ملی ایران از جنس سنگ کوارتز است و حدود یک میلیون سال قدمت دارد. این دست‌ساخته به حوزه رودخانه «کشف رود» در شرق مشهد مربوط می‌شود. گنجینه‌هایی از خطه گیلان و مهاباد هم وجود دارند که حدود 700 تا 200 هزار سال از عمرشان می‌گذرد. در این طبقه از اشیاء جالبی نگهداری می‌کنند که قدمت آن‌ها به به پارینه‌سنگی پسین می‌رسد. قدمت این آثار حدود 12 تا 200 هزار سال است. تعدادی از ابزارهای سنگی موزه مربوط به دوره پارینه‌سنگی میانی است. این ابزارها را از سنگ آتش زنه ساخته‌اند.

سنگ‌واره‌های حیوان‌ها از دیگر اشیاء تماشایی در موزه ملی ایران است. بعضی از این سنگ‌وارها را از غارهایی در بلندی‌های زاگرس به‌ویژه غار خرم آباد و بیستون کشف کرده‌اند. دندان آسیای کوچکی در این موزه است که به انسان نئاندرتال تعلق دارد. این دندان را در غار وزمه کشف کرده‌اند.

اشیای مربوط به پارینه‌سنگی جدید

در دوران نوسنگی جدید یکجانشنی یا روستانشینی شکل گرفت و انسان‌ها کشاورزی و دامداری را شروع کردند. به همین خاطر به ابزار و اسلحه نیاز داشتند. از آن دوره ابزارهایی استخوانی به یادگار مانده است. همچنین ابزارهای تزئینی مثل آویزهای صدفی می‌ساختند و از دندان حیوان‌ها و گِل اُخرا استفاده می‌کردند. تعدادی از این آثار را در غار «علی تپه» مازندران و غار «شَلَم» ایلام کشف کرده‌اند. قدیمی‌ترین پیکرک‌های گلی انسان و حیوان از تپه سراب در همین سالن است.  در قسمتی از موزه می‌توانید از ماکتی سفالی از تپه سنگ چخماق دیدن کنید.

آثار مربوط به دوره مس و سنگ در موزه پیش از تاریخ

سفالینه‌های نقاشی‌شده در سالن به دوره مس و سنگ می‌رسند. این سفالینه‌ها را در شوش، اسماعیل آباد، چشمه علی تهران و تل باکون فارس پیدا کرده‌اند. تصویر ساده‌شده بز کوهی روی بعضی از سفال‌ها توجه همه را به خودش جلب می‌کند. در پشت ویترین‌های موزه می‌توانید ظروف سنگی جیرفت و شهداد را ببینید. روی این ظرف‌ها تصویری از نبرد انسان با حیوان‌های اساطیری، نقش‌های هندسی، جانوری و گیاهی پیداست. در بخشی از سالن پیکر گلی شهداد را گذاشته‌اند. این پیکر نیم‌تنه مردی برهنه با دست‌های جمع‌شده روی سینه را نشان می‌دهد. باستان‌شناس‌ها احتمال می‌دهند که او در حال نیایش بوده است.

طبقه همکف: دوران تاریخی

زمانی که گشت‌وگذارتان در دوره قبل از تاریخ تمام شد، به طبقه همکف بروید و به دوران دیگری قدم بگذارید. آثار این بخش از موزه ملی ایران به دوره مفرغ و آهن تعلق دارد. در ادامه این دوره می‌توانید از یادگاری‌های زمان هخامنشیان و سلوکی‌ها دیدن کنید. باقی اشیاء هم مربوط به دوره پارتی، ساسانی و ابداع خط است.

بخشی از ظرف‌ها، ابزارهای جنگی و پیکرک‌های انسانی و حیوانی به عصر مفرغ و آهن تعلق برمی‌گردد. تماشای ظرف‌هایی با لوله‌های ناودانی و ریتون‌ها یا ظرف‌هایی به‌شکل حیوان بازدید از این موزه را جذاب‌تر می‌کند. در قسمتی از این موزه می‌توانید به تمدن عیلام سری بزنید. آجرنوشته‌ها، پیکره گاو، کتیبه و کلون‌ها از آن زمان به یادگار مانده‌اند. بد نیست بدانید لوله‌های شیشه‌‌ای چغازنبیل، قدیمی‌ترین آثار شیشه‌ای ایران است و می‌توانید در این موزه از آن‌ها دیدن کنید. ظرف‌های تزئینی ساخته‌شده از قیر، آجرهای لعاب‌دار، پیکرک‌هایی با نقش‌های برجسته از دیگر آثار مربوط به تمدن عیلام است.

تعدادی از اشیای آهنی به دوره مادها تعلق دارند و آن‌ها را در حسنلو، نوشیجان، گودین و باباجان پیدا کرده‌اند. تنگ لعاب‌دار زیبایی از آن دوره موجود هست که روی آن نقشی از گل لوتوس را کشیده‌اند. در قسمتی از سالن هم آثار دوره هخامنشی را نگهداری می‌کنند. یکی از جذاب‌ترین دیدنی‌های این سالن اولین انیمیشن جهان است که آن را روی سفالی از شهر سوخته نقاشی کرده‌اند. در گوشه‌ای از این طبقه مجسمه داریوش اول را به نمایش گذاشته‌اند. همچنین مجسمه‌ای مفرغی از مرد زاوی شمی و مجسمه‌ای از مرد نمکی معدن زنجان در آنجا وجود دارد.

موزه باستان‌شناسی و هنر اسلامی

موزه هنر اسلامی در موزه ملی ایران دارای سه بخش همکف، طبقه اول و طبقه دوم است. سالن اجتماعات در طبقه همکف موزه قرار دارد. همچنین همایش‌ها و نمایشگاه‌ها را در این طبقه برگزار می‌کنند. در طبقه اول و دوم به‌طور کلی هفت تالار و 170 ویترین وجود دارد. آثار موزه را درآن‌ها براساس زمان‌بندی چیده‌اند. یادتان باشد در طبقه دوم آثار قدیمی‌تر را نگهداری می‌کنند؛ پس بازدید را از آن بخش شروع کنید.

طبقه دوم: صدر اسلام تا دوره ایلخانی

آثار موجود در این بخش از موزه ملی ایران مربوط به دوره‌های صدر اسلام، سلجوقیان و ایلخانان است. از آن دوره قرآن‌هایی به یادگار مانده‌ است که آیات قرآن را روی پوست آهو نوشته‌اند. ظرف‌های سفالی نیشابور و کاشان و دست‌بافت‌هایی قدیمی از ری و اصفهان در این سالن است. همچنین می‌توانید از ظروف زرین فام، شیشه‌های گرگان و گچ‌بری‌ها و آجرکاری‌های مربوط به دوره سلجوقی دیدن کنید. محراب‌های بزرگی در این موزه است که قدمت آن‌ها به دوره ایلخان‌ها می‌رسد. در این بخش چند نسخه‌ خطی از کتاب‌های قدیمی هم هست؛ مثلاً «مسالک و ممالک» و «پنج گنج نظامی».

طبقه اول: از تیموریان تا قاجار

طبقه اول از تالار قرآن و تالارهای نمایش اشیای قدیمی تشکیل می‌شود. وقتی از موزه ملی ایران حرف می‌زنیم، یعنی می‌شود در هر گوشه از آن آثاری مربوط به دوره‌های مختلف را پیدا کرد. در طبقه اول آثاری از دوره‌های تیموری، صفویه، افشاریه، زندیه و قاجار انتظارتان را می‌کشد.

کتاب‌آرایی و نگارگری‌های مربوط به دوره تیموری بسیار ارزشمند و زیبا هستند. از دوره صفویان چینی‌های آبی و سفید و فرشینه‌های زربافت به یادگار مانده‌اند. قدمت نقاشی‌ها و لاکی‌های این موزه به زمان زندیه و قاجار می‌رسد. خاتم‌کاری و آیینه‌کاری روی چوب، فولادهای طلاکوب و نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای از دیگر آثار به‌جامانده از دوره قاجار هستند.

تالار قرآن در موزه ملی ایران

تالار قرآن یکی از جالب‌ترین بخش‌ها در موزه ملی ایران است. این قرآن‌های قدیمی را در فضایی زیر گنبد مرکزی تالار نگهداری می‌کنند. هرکدام از قرآن‌ها را با خطوط مختلفی مثل کوفی، نسخ، ریحان، محقق، ثلث و غبار نوشته‌اند. «رقم الحاقی علی بن ابی‌طالب (ع)» یکی از نسخه‌های باارزش است که برگه‌هایی از جنس پوست آهو دارد. وقتی به مرکز تالار قرآن بروید، صفحه‌ای بزرگ از قرآن را می‌بینید که به خط «بایسنقر میرزا» است. «نادرشاه» این قرآن را از هرات به قوچان برده بود. او دستور داده بود که این کتاب را در جلوی لشکریانش در جنگ‌ها حمل کنند. به همین خاطر تعدادی از صفحه‌های کتاب در غائله نادر سوخته است. چند صفحه باقی‌مانده را هم در موزه‌های دیگر نگهداری می‌کنند.

امکانات موزه ملی ایران

کتابخانه

کتابخانه موزه را هم‌زمان با افتتاح بنای موزه، تأسیس کردند. این کتابخانه گنجینه‌ای از کتاب‌های تاریخی و ارزشمند است. اگر درباره تاریخ ایران کنجکاو هستید یا در این شاخه پژوهش می‌کنید، به آنجا سری بزنید. بی‌تردید دست خالی بیرون نمی‌روید. در این کتابخانه نسخه‌های خطی و چاپ سنگی بعضی از کتاب‌های زمان قاجاریه هم وجود دارد؛ مثلاً مجمع الفصها، ناسخ التواریخ، چاپ سنگی قرآن مجید و… .

گالری

چه یادگاری بهتر از صنایع‌دستی می‌تواند بازدید از موزه ملی ایران را یادآوری کند؟ اگر به حیات موزه بروید، غرفه‌های صنایع‌دستی برپاست. در این غرفه‌ها آثاری تماشایی از بخش‌های مختلف ایران را به نمایش گذاشته‌اند. می‌توانید کمی در آن‌ها بچرخید و یادگاری بخرید.

کافه رستوران

دیدنی‌های موزه ملی ایران کم نیست. به همین خاطر اگر قصد بازدید از همه بخش‌ها را دارید، باید چندساعتی را در آنجا بمانید. خبر خوب این است که می‌توانید بعد از بازدید از موزه به کافه رستوران بروید و خستگی در کنید. چای یا قهوه‌ای بنوشید و به تاریخ کهن و ارزشمند ایران فکر کنید.

جاهای دیدنی اطراف موزه ملی ایران

موزه ملی ایران در قسمتی از پایتخت است که فاصله زیادی تا دیگر جاهای دیدنی تهران ندارد. به همین خاطر می‌توانید بازدید از دیگر جاذبه‌های شهر تهران را هم در برنامه‌هایتان بگنجانید.

سر در باغ ملی

قدیم‌ها این سردر یکی از دروازه‌های تهران بود. قدمت سردر باغ ملی به دوره قاجار برمی‌گردد. خوب است بدانید قبل از ساختن میدان آزادی، این سردر را نماد پایتخت می‌دانستند. سردر باغ ملی معماری باشکوه و جذابی دارد که دیدنش خالی از لطف نیست. کلاه فرنگی زیبایی را در بالاترین بخش آن ساخته‌اند. روی کاشی‌های هفت‌رنگش طرح‌هایی از اسلحه، رضاشاه، شیر و خورشید و آیات قرآن است. برای بازدید از این سردر جذاب باید به میدان توپخانه بروید. در ضلع غربی اداره پست، این بنا را می‌بینید.

 کاخ مسعودیه

اگر دوست دارید در دل بناهای قدیمی قدم بزنید، پیشنهاد می‌کنم به بازدید از عمارت مسعودیه بروید. این کاخ یکی از جاهای دیدنی تهران است. کاخ مسعودیه بنایی قدیمی با معماری جذاب قاجاری است؛ البته در ساخت آن از معماری اروپایی هم الهام گرفته‌اند. به همین خاطر زیبایی و عظمتش همه را شگفت‌زده می‌کند. این عمارت نمایی از باغ‌های ایرانی دارد. حوض بزرگی در جلوی آن است. تصویر بازتاب‌شده کاخ در آب حوض بسیار تماشایی است. به‌ویژه در شب که چراغ‌های عمارت روشن است و تصویری بی‌نظیر را نشان می‌دهد. اگر برای بازدید از این بنا مشتاق هستید، تا میدان بهارستان بروید. بنای کاخ در ضلع جنوبی غربی میدان است.

موزه ملی علوم و فناوری ایران

هرکدام از موزه های تهران تماشایی هستند. در بین آن‌ها موز‌ه‌ای را به علوم و فناوری اختصاص داده‌اند که برای علاقه‌مندان به این شاخه جذاب است. موزه ملی علوم و فناوری ایران بخش‌های مختلفی دارد؛ مثلاً سالن نور، گالری هسته‌ای، گالری ابزار جراحی کهن، گالری ابزارهای نجومی، کتابخانه و… . در هر بخش می‌توانید از ابزارهای قدیمی دیدن کنید و با رشد علم و تکنولوژی در ایران آشنا بشوید. این موزه فاصله زیادی تا موزه ملی ایران ندارد. بنای موزه همان ساختمان قدیمی کتابخانه ملی است.

میدان مشق از جاهای دیدنی اطراف موزه ملی ایران

این میدان قدیمی یکی از جاهای دیدنی تهران است که اطرافش بناهای تاریخی مهمی وجود دارد. در دوره حکومت فتحعلی شاه این میدان را برای رژه نیروهای نظامی ساختند. بعدها رضاخان اسم آن را به باغ ملی تغییر داد و سردری زیبا برای آن ساخت. بناهای نزدیک به میدان در قدیم بخش‌های اداری و حکومتی بودند. کافی است کمی در این میدان قدم بزنید و در خیال خود به گذشته سفر کنید. میدان مشق در نزدیکی میدان امام خمینی و سردر باغ ملی است.

میدان حسن آباد

میدان حسن آباد از دیگر بخش‌های تاریخی و چشمگیر پایتخت است. خانه موزه مقدم، کافه‌های خیابان سی تیر، موزه پست و مخابرات و موزه آبگینه تهران از بناهای تماشایی نزدیک به میدان هستند. ساختمان‌های اطراف میدان معماری باشکوهی دارند و زیبایی آن‌ها در شب دوچندان می‌شود. می‌توانید در تقاطع خیابان امام خمینی و خیابان وحدت اسلامی به میدان حسن آباد برسید.

اطلاعات بازدید موزه ایران باستان

آدرس	استان تهران، تهران، میدان امام خمینی، خیابان امام خمینی، ابتدای خیابان سی تیر، خیابان پروفسور رولن، شماره یک.
شماره تماس	02166702061
ساعات بازدید	بهار و تابستان همه‌روزه از ساعت 9 تا 19. پاییز و زمستان همه‌روزه از ساعت 9 تا 17 عصر.
هزینه بازدید	به‌ازای هر بازدیدکننده داخلی 10هزار تومان و به‌ازای هر بازدیدکننده خارجی 100هزار تومان.
آدرس سایت موزه	https://irannationalmuseum.ir/fa

موزه ملی ایران در قلب پایتخت جا خوش کرده است؛ پس باید به ‌سمت شمال ایران بروید و خودتان را به استان تهران برسانید. مسیر را تا میدان امام حسن ادامه بدهید و بعد به‌سمت خیابان امام خمینی بروید. به تقاطع خیابان سی تیر که برسید، موزه ملی ایران را در همان نزدیکی پیدا می‌کنید.

اگر رفت‌وآمد با وسایل نقلیه عمومی را می‌پسندید، باید در ایستگاه امام خمینی در تقاطع خط یک و دو مترو، پیاده بشوید. این ایستگاه تا موزه ایران فاصله چندانی ندارد. حدود ۵ دقیقه در خیابان امام خمینی به‌سمت غرب پیاده‌روی کنید. این مسیر به ابتدای خیابان سی تیر و محل دقیق موزه می‌رسد.

مسیر دیگری برای دسترسی به موزه ملی ایران هست. می‌توانید در ایستگاه متروی حسن آباد از مترو پیاده‌ بشوید. چند دقیقه‌ای که پیاده بروید، به خیابان امام خمینی می‌رسید. در فاصله کمی از موزه هم ایستگاه اتوبوس است و رفتن به آنجا را برایتان راحت می‌کند.

 

موزه ملی ایران از تماشایی‌ترین جاذبه‌های پایتخت است. این موزه را به مادر موزه‌های ایران می‌شناسند. در این مکان قدیمی‌ترین آثار از دوره‌های تاریخی کشورمان را به نمایش گذاشته‌اند. در این سفر مجازی با ره بال آسمان تلاش کردیم تا برای رفتن به این موزه مشتاق بشوید. اگر در سفرهای قبل به آنجا رفته‌اید، از تجربه‌هایتان بگویید.