غار پراو کرمانشاه به عمیق‌ترین غار ایران معروف است. دلیل چنین شهرتی را می‌توان در عمق زیاد و مسیر دشوار داخل آن دانست. باور کنید پراو به اندازهای رمز‌آلود است که حتی غارنوردان حرفهای هم دل‌و‌جرئت غارنوردی در آن را ندارند. در این مطلب قصد داریم سنت‌شکنی کنیم. برخلاف اینکه همیشه مطالبی سودمند درباره گردشگری در بهترین جاهای ایران و جهان آماده میکنیم تا گردشگران انگیزه بیشتری برای گشت‌و‌گذار در این مناطق پیدا کنند، به هیچ وجه نمی‌خواهیم با این مطلب شما را به وسوسه غارنوردی در پراو بیندازیم. گردشگری در پراو خطرناک است و فقط از عهده غارنوردان حرفهای بر می‌آيد. از آنجایی که امکان ندارد جایی صحبت از غارهای بزرگ ایران به میان بیاید و نامی از پراو به گوش شما نخورد، در ادامه اطلاعات جالبی درباره این غار وهم‌انگیز آماده کرده‌ایم. مطمئن باشید با مطلب هیجان‌انگیزی روبه‌رو هستید که پرده از رازهای غار پراو کرمانشاه بر می‌دارد.
غار پراو کجاست؟
در ۲۱کیلومتری شمال شرقی کرمانشاه، کوه‌های طاق بستان و بیستون قرار دارند. در جنوب این منطقه، رشته‌کوهی با نام پراو وجود دارد. غار پراو در این ناحیه خودنمایی می‌کند. جالب است بدانید قله کوه پراو، یکی از بلندترین قله‌های استان کرمانشاه به حساب می‌آید. این کوه فاصله کمی با روستای چالابه دارد. قله کوه پراو ۳،۳۵۷ متر بالاتر از سطح دریاست. کوهستان پراو از مجموعه کوه‌های کمر سیاه، شاه نشین، واسه، میرادال، بلوچ، دار بید عالیور، راق چرمی، دوقرال و نظیر قرال تشکیل شده است. قله شیخ علی‌‌خان، بلندترین قله در بین تمامی قله‌های کوهستان پراو است. این قله فقط ۳۰۰ متر از قله پراو دورتر است. غاری که با نام پراو شناخته میشود در ارتفاع ۳،۰۵۰ متری کوه پراو قرار دارد.
اطلاعات بلندای کوه‌های این منطقه را به این دلیل مطرح کردیم که در جریان باشید فقط غارنوردی در پراو دشوار نیست. حتی رسیدن به این غار نیز بسیار سخت است و باید حدود ۳،۰۰۰ متر کوه‌نوردی کنید تا به ورودی غار برسید. پراو چیزی حدود ۲۰ کیلومتر از فرودگاه بین‌المللی کرمانشاه دورتر است. این فاصله را با ۴۰ کیلومتر رانندگی میتوانید طی کنید. این غار ۱۶ کیلومتر با ایستگاه قطار کرمانشاه فاصله دارد. این فاصله با ۳۶ دقیقه رانندگی طی میشود. از تهران تا پراو باید ۵۰۰ کیلومتر رانندگی کنید. این رانندگی چیزی حدود ۶.۵ ساعت طول می‌کشد.
علت نام گذاری غار پراو کرمانشاه چیست؟
با توجه به اینکه با یکی از ترسناک ترین جاهای دیدنی ایران روبه‌رو هستیم، حتماً با خود فکر می‌کنید که پراو، در زبان محلی باید معنی ترسناکی داشته باشد. جالب است بدانید به‌رغم رمز‌آلودبودن پراو، هیچ خوفی در این نام نهفته نیست. ماجرای نامگذاری پراو به حوضچههای آبی داخل این غار باز می‌گردد. غار پراو، غاری بین‌المللی است که انگلیسی‌‌‌زبان‌ها به آن Paraw Cave می‌گویند. این غار در زبان محلی با نام‌های غار پَرآیا و پَرو نیز شناخته میشود. واژه «آو» در زبانِ شیرینِ کردی معنای آب می‌دهد. پراو نیز در این زبان به معنای پرآب است. برای ریشه‌یابی نامگذاری پراو برای این غار باید نگاهی به شکل‌گیری آن داشته باشیم.
پراو غاری عمودی است که ورودی آن از ارتفاعات آغاز میشود و به دل کوه می‌رسد. به همین دلیل آب یخچال‌های زیرزمینی و بارش‌های منطقه‌ای به داخل این غار هدایت میشود. در نتیجه با غاری روبه‌رو هستیم که همیشه پرآب است. برای اثبات این ادعا کافی است به حوضچههای مختلف این غار اشاره کنیم. جالب است بدانید آخرین حوضچه پراو چیزی حدود ۳ متر عمق دارد. با توجه به این حوضچه‌ها، نامگذاری پراو برای غار کاملاً منطقی به نظر می‌رسد.
عمق غار پراو چقدر است؟
برای شما گفتیم که ورودی پراو در ارتفاع ۳،۰۰۰متری از سطح دریا آغاز میشود. هیچ غاری در تمامی قسمت‌های دنیا وجود ندارد که ورودی آن در چنین ارتفاعی قرار گرفته باشد. از این لحاظ، پراو عمیق‌ترین غار دنیا در ارتفاع بسیار زیاد است. این غار ۱،۴۵۰ متر طول دارد. به لحاظ عمق نیز با یکی از عمیق‌ترین غارهای دنیا روبه‌رو هستیم که عمق آن به ۷۵۳،۵ متر می‌رسد. غاری که از آن صحبت میکنیم ۲۶ حلقه چاه دارد. عمقِ عمیق‌ترین چاه در این غار چیزی حدود ۴۲ متر است. حدود ۳ متر از این عمق با آب پر شده است.
جالب است بدانید زمانی که پراو کشف شد، عمیق‌ترین غار دنیا ۱،۱۷۴ متر عمق داشت؛ در نتیجه پراو توانست رکورد عمیق‌ترین غار دنیا را از آن خود کند. به همین منظور به پراو، لقب اِورست غارهای جهان را دادند. با این حال در اکتشاف‌های بعدی، غارهای عمیق‌تری نیز در دنیا پیدا شد. این شرایط چیزی از اهمیت پراو در بین غارهای عمیق دنیا کم نمی‌کند. پراو، غاری است که به‌راحتی نمی‌توان به قسمت‌های عمیق آن رسید.
غار پراو کرمانشاه چگونه کشف شد؟
جالب است بدانید غاری که یکی از معروف ترین غارهای ایران به حساب می‌آید تا همین چند دهه گذشته ناشناخته بود. ماجرای کشف پراو به ۱۳۵۰ خورشیدی باز می‌گردد. در آن زمان زمین‌شناسان انگلیسی در ارتفاعات زاگرس مشغول نقشه‌برداری بودند که چشمشان به ورودیِ غاری بزرگ افتاد. این مهندس‌ها که تجربه‌ای در غارنوردی نداشتند، از ورود به قسمت‌های عمیق آن خودداری کردند. با این حال با توجه به اطلاعات زمین‌شناسی، پیش‌بینی کردند که با غاری بسیار عمیق روبه‌رو هستند. ماحصل تلاش این مهندس‌های انگلیسی در کتابی با نام «جویبارهای زاگرس» چاپ شد. کتابی که از آن صحبت میکنیم به انجمن‌های غارشناسی انگلستان راه پیدا کرد. در نتیجه ۱۱ تن از معروف‌ترین غارنوردان انگلیسی برای غارپیمایی در پراو آستین بالا زدند. این گروه ۱۱نفره در دوم شهریور ۱۳۵۰ خورشیدی راه کرمانشاه را در پیش گرفتند. غارنوردی کهنه‌کار با نام جان میدلتون سرپرستی این گروه را بر عهده داشت.
آن‌ها در ۳۰ شهریور، غارپیمایی در پراو را آغاز کردند. از آنجایی که پراو، غاری عمیق و طولانی است، غارنوردان انگلیسی چندین شبانه‌روز در داخل آن پایین رفتند. آن‌ها به دستاوردهای مهمی رسیدند که تمامی غارنوردان بین‌المللی را انگشت‌به‌دهان باقی گذاشت. غارنوردان انگلیسی متوجه شدند که پراو، چاه‌های پرشماری دارد. آن‌ها خطر را به جان خریدند و با نفوذ به عمق ۷۵۰متری، به انتهای چاه بیست‌و‌ششم در پراو رسیدند. در این قسمت حوضچه‌ای به طول حدودی ۵۰ متر پیش روی غارنوردان انگلیسی قرار گرفت. پراو به اندازهای عمیق و تماشایی بود که غارنوردان را به عمق‌های بیشتر فرا می‌خواند. با این حال غارنوردان انگلیسی که فکرش را نمی‌کردند این غار تا این اندازه عمیق باشد، تجهیزات لازم برای غارپیمایی در عمق بیشتر را همراه نداشتند؛ در نتیجه اولین عملیات اکتشافی در پراو با تلاش انگلیسی‌ها در عمق ۷۵۰متری غار با موفقیت به پایان رسید.
تلاش غارنوردان بین‌المللی برای رسیدن به انتهای غار پراو کرمانشاه
چیزی حدود یک سال بعد از اولین تلاش غارنوردان انگلیسی برای رسیدن به انتهای پراو، گروه دیگری در ۱۳۵۱ روانه این غار شد. در آن زمان انجمن سلطنتی جغرافی و گروه غارشناسان انگلیس از این گروه حمایت کرد. این تجهیزات پیشرفته‌‌تری در اختیار این گروه جدید قرار گرفت تا به اعماق پراو نفوذ کنند و رکورد گروه قبلی را بشکنند. جالب است بدانید گروه جدید، همانند گروه قدیمی فقط توانست تا چاه بیست‌و‌ششمِ پراو نفوذ کند. با این حساب گروه جدید اطلاعات غارشناسی گروه قدیمی را درباره پراو تکمیل کرد؛ اما به قسمت‌های عمیق‌تری نرسید. مسیر ورودی تا چه بیست‌و‌ششم غار توسط گروه جدید میخ‌کوبی شد تا گروه‌های بعدی در اکتشاف‌های آینده به‌راحتی به این مسیر برسند. غارنوردی در پراو به چالشی مهم برای غارنوردان انگلیسی تبدیل شد. جالب است بدانید دشواری این غار کار را به جایی رساند که انگلیسی‌ها اصطلاح Ghar Paraued را برای این غار ابداع کنند.
جالب‌تر اینکه رازورمز غار پراو کرمانشاه، غارنوردان را بر آن داشت تا بنیاد غار پراو را در ۱۳۵۲ خورشیدی تشکیل دهند. این بنیاد هنوز هم برقرار است و غارنوردان را به عمیق‌ترین غارهای دنیا می‌فرستد. به دنبال اکتشاف‌های انگلیسی‌ها در پراو، نام این غار در جوامع غارنوردی بین‌المللی بر سر زبان‌ها افتاد. مدتی بعد غارنوردان لهستانی برای نفوذ به قسمت‌های عمیق‌تر راهی کرمانشاه شدند. عملیات اکتشافی این گروه در ۱۳۵۴ آغاز شد؛ اما لهستانی‌ها نیز دستاورد چندانی نسبت به انگلیسی‌ها به دست نیاوردند. غارنوردان لهستانی به حوضچه بیست‌و‌ششم پراو رسیدند و با مشاهده پرچم انگلیسی‌ها که قبلاً نصب شده بود، تأکید کردند که غار در همین قسمت به انتها می‌رسد. از آن زمان سال‌ها گذشت تا در ۱۳۸۴، یوری اودوکیموف، غارنورد روسی به همراه گروه کوچکی به کرمانشاه رفتند. آن‌ها به عمق ۴۰۰متری پراو رسیدند.
دستاورد چشمگیر غارنوردان ایرانی در غار پراو کرمانشاه
غارنوردان ایرانی اولین‌بار در ۱۳۶۸ روانه پراو شدند؛ اما بخت با آن‌ها یار نبود و شرایط بد آب‌و‌هوا جلوی غارپیمایی آن‌ها را گرفت. این تلاش در سال‌های بعد نیز چندین بار تکرار شد. با این حال بخت با غارنوردان ایرانی مساعد نشد و نقشه‌های آن‌ها برای رسیدن به انتهای پراو همیشه نقش بر آب می‌شد. در ۱۳۷۰ سایه همای سعادت روی سر غارنوردان ایرانی افتاد تا فرصتی برای پنجه‌درپنجه انداختن با پراو پیدا کنند. حشمت حیدریان، بهمن مشتکوب و منوچهر دهشت، غارنوردان شجاع‌دلی از هیئت کوهنوردان کرمانشاه بودند که خطر غارنوردی در یکی از ترسناک ترین جاهای ایران را به جان خریدند. آن‌ها توانستند تا قسمت‌های انتهایی غار پراو کرمانشاه بروند و به حوضچه آبیِ آخرِ آن برسند. تلاش این غارنوردان جسور، زمینه را برای غارنوردی‌های بعدی ایرانی‌ها در پراو فراهم کرد. به دنبال غارپیمایی‌های بعدی، نقشه غار کامل شد و ورودی جدیدی به این نقشه راه پیدا کرد.
در ۱۳۷۲، گروهی دونفره متشکل از محمد نوری و قدیر یزدانی، با حدود ۴۰۰ کیلو بار مدت ۱۳ روز به اعماق پراو رفتند و از آن بیرون آمدند. این موفقیت در ۱۳۷۳ نیز توسط گروه چهارنفره‌ای تکرار شد. یک‌سال بعد، کوهنوردان جسور خراسانی در مدت ۵۶ ساعت به اعماق پراو رفتند و تصاویر ویدئویی از عمیق‌ترین چاه این غار در اختیار غارشناسان قرار دادند. این دستاوردها اطلاعات کاملی درباره این غار و شگفتی‌های آن برملا کرد. دستاورد غارنوردان ایرانی در ۱۳۸۳ با غواصی در حوضچه انتهای غار کامل شد. در آن زمان، غواصی به داخل این حوضچه رفت و عمق آن را حدود ۳ متر برآورد کرد. بر اساس یافته‌های این غواص، مشخص شد که حوضچه بیست‌و‌ششم پراو، آخرین حوضچه این غار است و بعد از آن دیگر راه به جایی ندارد. غارنوردان جسوری مانند یوسف سورنی‌نیا را سراغ داریم که تاکنون ۳ بار به انتهای پراو رسیده است.
فرود اولین زن ایرانی به غار پراو کرمانشاه
به این نکته نیز اشاره کنیم که لیلا اسفندیاری، هیمالیانورد سرشناس ایرانی در ۱۳۸۱ به اعماق پراو رسید. وی اولین زن غارنورد ایرانی بود که به اعماق پراو نفوذ کرد. اکنون که صحبت از لیلا اسفندیاری به میان آمد، کم‌لطفی است اگر یادی از این کوهنورد فقید نکنیم. وی ۲۲ بار به قلعه دماوند صعود کرد تا توانمندی‌های شیرزنان ایرانی را به رخ بکشد. لیلا اسفندیاری در ۳۱ تیر ۱۳۹۰ پس از صعود به قله گاشربروم ۲، در حین فرود تعادل خود را از دست می‌دهد. این زن جسور ایرانی از ارتفاع ۳۰۰متری به پایین سقوط می‌کند. پیکر بی‌جان لیلا اسفندیاری در کوه باقی می‌ماند تا بام جهان، آرامگاه ابدی وی باشد. یادبودی در قطعه نام‌آوران بهشت زهرا به نام وی نصب شده است.
علت مرگ غارنوردان در غار پراو کرمانشاه چیست؟
پراو بی‌دلیل به یکی از ترسناک ترین جاهای دیدنی ایران تبدیل نشده است. این غار تنی چند از بهترین غارنوردان ایرانی را به کام مرگ کشانده است. نخستین حادثه تکان‌دهنده این غار به ۱۳۵۳ خورشیدی باز می‌گردد. در آن زمان چنگیز شیخلی، یکی از غارشناسان شهیر ایرانی در حین بیرون آمدن از سومین چاه پراو که عمقی حدود ۳۷ متر دارد، سقوط کرد. وی برای چیزی حدود ۲۰ ساعت بین زمین و هوا در غار معلق بود. با این حال بخت با چنگیز شیخلی یار شد تا گروه امداد از راه برسد و وی را نیمه‌جان، نجات دهد. سعید امینی ثانی، غارنوردی بود که در ۱۳۷۵ اتفاقی همانند چنگیز شیخلی را تجربه کرد. سعید امینی ثانی که پیش از این نیز به پراو رفته بود، در حین بیرون‌آمدن از سومین چاه، این غار تعادلش را از دست داد و به پایین سقوط کرد و اولین جان‌باخته پراو شد.
در ۱۳۸۱، دو گروه غارنورد به انتهای پراو می‌رسند. ویکتوریا کیانی و امیر احمدی، ۲ نفر از اعضای این گروه بودند که در حین بازگشت از چاه ۱۸، دچار حادثه می‌شوند و جان می‌بازند. از آنجایی که شرایط برای بیرون‌‌آوردن پیکر این غارنوردان از پراو مهیا نبود، بدن این غارنوردان در جان‌پناهِ چاه شماره ۱۸ در حفره‌ای قرار می‌گیرد و جلوی این حفره را با سنگ مسدود می‌کنند تا به آرامگاه ابدی این غارنوردان شجاع تبدیل شود. خشم پراو در سال‌های بعد نیز فروکش نکرد. این غار در ۱۳۸۷، جان خلیل عبد نکویی، کوهنورد سرشناس همدانی را گرفت. طناب پدارم بوچانی، یکی از کوهنوردان اهل شهرستان دالاهو در حین فرود از چاه شماره هشت پاره شد. این کوهنورد در شهریور ۱۳۸۹ از ارتفاع زیاد به داخل غار افتاد و جان باخت.
درجه سختی پیمایش غار پراو کرمانشاه چقدر است؟
غانوردان بین‌المللی، سختی پیمایش غارهای دنیا را بر اساس درجه یک دی ( 1D) تا ۵ دی ( 5D) رتبه‌بندی کردهاند. درجه یک دی، از پیمایش آسان یک غار حکایت دارد. غاری با درجه‌بندی یک دی، غاری است که با تجهیزات معمولی غارپیمایی به‌راحتی میتوانید آن را بپیمایید. این درجه هرچقدر که افزایش پیدا می‌کند، دشواری پیمایش غار بیشتر میشود. درجه سختی پیمایش غار پراو، ۵ دی است. همان‌گونه که اشاره کردیم این درجه، سخت‌ترین درجه پیمایش در بین غارنوردان بین‌المللی شناخته میشود. غاری که رتبه‌بندی دشواریِ پیمایش آن ۵ دی است را نباید بدون غارنوردان باتجربه بپیمایید. برای چنین غاری باید حتماً به بهترین تجهیزات غارنوردی مجهز باشید. در کنار تجهیزات، قدرت‌بدنی نیز نقش مهمی در پیمایش غار دارد.
جان کلام اینکه به قول قدیمی‌ها دنبال دردسر نگردید و سری که درد می‌کند را دستمال نبندید. اگر تجربه‌ای برای غارنوردی ندارید، بهتر است فکر غارنوردی در پراو را برای همیشه کنار بگذارید. مطمئن باشید چیزی درباره این غار وجود ندارد که در این مطلب به آن اشاره نکرده باشیم. در نتیجه به وصف‌العیش کفایت کنید و وجود نازنینتان را به خطر نیندازید.
برای پیمایش غار پراو باید چه نکاتی را رعایت کنیم؟
- اگر یادتان باشد، گفتیم که غار پراو کرمانشاه غاری پر از آب است. با این حال هرگز آب این غار یا غارهای دیگر را ننوشید.
- آب و غذای لازم برای غارنوردی همراه داشته باشید.
- گام برداشتن در غار با قدم‌زدنِ معمولی تفاوت دارد. همیشه جای پای خود را محکم کنید، سپس قدم بعدی را بردارید.
- حواستان باشد که صخره‌های غار عموماً لیز هستند. برای اینکه روی این صخره‌ها لیز نخورید، حتماً کفش آج‌دار به پا کنید.
- قبل از اینکه راهی غار شوید، حتماً آب‌‌وهوای استان کرمانشاه و به‌خصوص منطقه غار پراو را جویا شوید.
- دست کم ۳ منبع نور همراه داشته باشید؛ یعنی در کنار چراغ‌قوه، شمع و فانوس در کوله‌پشتی خود بگذارید. خدا را چه دیده‌اید، شاید کار به کشید که به منابع نوری بیشتری نیاز پیدا کردید.
- کیف کمک‌های اولیه، فلاسک با آب گرم، تنقلات انرژی‌زا و تجهیزات غارنوردی درجه‌یک از تجهیزاتی است که برای پیمایش پراو لازم میشود.
بهترین زمان پیمایش غار پراو کرمانشاه چه فصلی است؟
برای شما گفتیم که پراو، معنای پرآب می‌دهد و این نامگذاری از حوضچههای عمیق آبی داخل غار حکایت دارد. وجود آب زیاد در داخل غار باعث شده تا هوای آن شدیداً سرد باشد. غارنوردانی که تاکنون راهی پراو شده‌اند، دمای داخل آن را چیزی حدود یک تا ۳ درجه سانتی‌گراد گزارش کردهاند. به غارنوردانی حرفهای که می‌خواهند راهی پراو شوند، فصل‌های بهار و تابستان را برای غارپیمایی پیشنهاد میکنیم. دمای این غار از اواسط پاییز به بعد، آنقدر سرد میشود که امکان غارنوردی در آن نیست. از طرف دیگر حیف است که راهی پراو شوید و سری به جاهای دیدنی اطراف کرمانشاه نزنید؛ در نتیجه بهار و تابستان فرصت بهتری برای گردشگری جانانه‌ای در کرمانشاه به حساب می‌آید.
جاهای دیدنی نزدیک به غار پراو کجاست؟
پراو در کنار غار دواشکفت کرمانشاه، از مهم‌ترین غارهای ایران به حساب می‌آیند. با این حال از آنجایی که حیف است راهی کرمانشاه شوید و فقط به غارهای این سرزمین سر بزنید، در ادامه به چند نمونه از بهترین جاهای دیدنی کرمانشاه با فاصله‌ای کم از پراو اشاره میکنیم.
کاخ خسرو
کاخ خسرو که به آن قصر شیرین هم گفته میشود، در روزگاران قدیم بنایی زیبا بود. در آن زمان خسروپرویز، یکی از پادشاهان سلسله ساسانی، قصری باشکوه برای همسرش شیرین ساخت. مادر طبیعت با این قصر مهربان نبوده و امروزه چیزی به غیر از خرابه از کاخ خسرو باقی نمانده است. با این حال، تماشای قصر شیرین برای علاقه‌مندان تاریخ و فرهنگ ایران باستان خالی از لطف نیست.
آدرس کاخ خسرو در نقشه گوگل
مجسمه هرکول
برای بازدید از مجسمه هرکول باید راه منطقه تاریخی بیستون را در پیش بگیرید. این مجسمه در دوران اشکانیان ساخته شده و از معروف ترین جاهای دیدنی کرمانشاه است. مجسمه هرکول در زیر کوهستان پراو واقع شده است؛ در نتیجه فاصله بسیار کمی از غار تا مجسمه هرکول دارید. مجمسه‌ای که از آن صحبت میکنیم چیزی حدود ۴۲ کیلومتر از پراو دورتر است. این مسافت را در عرض ۵۶ دقیقه طی خواهید کرد.
آدرس مجسمه هرکول در نقشه‌های گوگل:
فرهاد تراش
در غرب کتیبه داریوش بزرگ، دیوار با ارتفاع ۳۶ متر و طول ۲۰۰ متر خودنمایی می‌کند. دیوارنگاره‌ای بسیار بزرگ در این دیوار وجود دارد که با نام فرهاد تراش، فرای تراش، فراتاش و تخت فرهاد نیز شناخته میشود. از قرار معلوم سنگ‌تراشان می‌خواستند واقعه‌ای مهم در دوران پادشاهی خسروپرویز را روی این دیوار حک کنند. با این حال این حکاکی به پایان نرسیده و اکنون فقط قسمت‌هایی از آن باقی مانده است.
اگر اهل ادبیات باشید، حتماً اشعاری که نظامی گنجوی درباره شیرین و فرهاد سروده را شنیده‌اید. بعضی از اهالی ادبیات، فرهاد تراش را اثری می‌دانند که فرهاد کوه‌کن به عشق شیرین انجام داده است. فرهاد تراش ۳۹ کیلومتر از پراو دورتر است. این مسافت را میتوانید با خودروی شخصی در عرض ۵۴ دقیقه طی کنید.
آدرس فرهاد تراش در نقشه گوگل
شیرین خفته
در حین حرکت از کرمانشاه در مسیر صحنه به بیستون، منظره‌ای تماشایی از کوه بیستون و صخره‌های پشت آن پیش روی مسافرین قرار می‌گیرد. این منظره، بانویی را در ذهن تداعی می‌کند که به پشت روی زمین خوابیده و چشم به آسمان دارد. منظره‌ای که از آن صحبت میکنیم در بین مردم و گردشگران با نام شیرین خفته معروف شده است. در افسانه‌های قدیم کرمانشاه آماده است که فرهاد با تیشه، تصویر شیرین را در این صخره‌ها تراشیده است. شیرین خفته چیزی حدود ۳۹ کیلومتر با پراو فاصله دارد. این مسافت در عرض ۵۴ دقیقه طی میشود.
آدرس شیرین خفته در نقشه گوگل
گور دخمه داوود
گور دخمه داوود نسبت به دیگر جاهای دیدنی کرمانشاه که فاصله کمی با پراو دارد، دورتر است. با این حال این منطقه به اندازهای به لحاظ تاریخی و گردشگری مهم به نظر می‌رسد که حیف است به آن اشاره نکنیم. گور دخمه داوود، مکانی در بالای کوه است که پیکر افراد در آن قرار داده می‌شد. این مکان در دل صخره‌ها تراشیده می‌شد تا مکانی مناسب برای دفن افراد باشد. در روزگاران دور، بازماندگان متوفی به این مکان می‌آمدند و مراسم برگزار می‌کردند. گوردخمه داوود در جنوب شرق سرپل ذهاب قرار دارد.
آدرس گور دخمه داوود در نقشه گوگل
مسیر دسترسی به غار پراو کرمانشاه چگونه است؟
برای رسیدن به پراو باید راه غرب ایران را در پیش بگیرد تا به استان کرمانشاه برسید. از تهران تا پراو چیزی حدود ۵۰۰ کیلومتر فاصله است. پس از رسیدن به شهر کرمانشاه، به مرکز این شهر بروید و راه بلوار کشوری را در پیش بگیرید. پس از چند کیلومتر به خروجی سمت راست بروید تا وارد بلوار نماز شوید. در این بلوار مسیر خود را به شمال شرق ادامه دهید تا چشمتان به جمال کوه سربه‌فلک‌کشیده پراو روشن شود.
پس از اینکه به کوه رسیدید، حسابی استراحت کنید و راه ارتفاعات پراو را در پیش بگیرید تا در حدود ارتفاع ۳۰۰۰متری به ورودی غار برسید. کوهنوردان حرفهای مسیر تنگ گنشت به ده مانگ هلات را بهترین راه برای صعود به قله پراو می‌دانند. مسیری که از آن صحبت میکنیم ممکن است برای کوهنوردان حرفهای راحت باشد؛ اما اگر تجربه‌ای در کوه‌نوردی ندارید، حتی فکر صعود به کوه پراو را نکنید. اگر هم دل شیر دارید و دنبال ترسناک ترین جاهای دیدنی ایران می‌‌گردید، حتماً تجهیزات کوه‌نوردی و غارنوردی همراه داشته باشید و با گروهی کاربلد راهی این غار شوید.
سخن پایانی
غار پراو کرمانشاه بدون شک در آینده نیز آوازه‌ای پرابهت بر سر زبان‌ها خواهد داشت. اگر چه گردشگری در این غار برای مسافرین عادی پیشنهاد نمی‌شود؛ اما غارنوردان حرفهای را به چالش می‌کشد. انصافاً باید گفت ضرب‌المثل قدر زر، زرگر شناسد، قدر گوهر، گوهری درباره غار پراو صدق می‌کند. این غار، به اندازهای تماشایی است که جای خود را در دل انجمن‌های غارنوردی بین‌المللی باز کرده و غارپیمایان جهانی راهی آن شده‌اند. در پایان از آنجایی که مطمئن هستیم شما هم تجربه‌های سودمند و خاطرههای خوشی از گشت‌و‌گذار در جاهای دیدنی کرمانشاه دارید، خواهشمندیم این تجربه‌های مفید و خاطرههای شیرین را در قسمت نظرات با همراهان خود در ره بال آسمان به اشتراک بگذارید.
فرود به این غار فقط کار غارپیمانان حرفهای است و غیرحرفه‌ا‌ی‌ها حتی فکر گشت‌و‌گذار در این غار را باید از سر بیرون کنند.
بهار و تابستان بهترین زمان برای غارپیمایی در پراو به حساب می‌آید.
غار پراو در ۱۲کیلومتری شمال شرق کرمانشاه قرار دارد. برای رسیدن به ورودی این غار باید راه روستای چالابه را در پیش بگیرید.
کاخ خسرو، نقش برجسته هرکول، شیرین خفته، فرهاد تراش و گور دخمه داوود از جاهای دیدنی استان کرمانشاه است که فاصله چندانی با غار پراو ندارد.
هتل پارسیان کرمانشاه، هتل آزادگان، هتل جمشید و هتل رسول از بهترین هتل های کرمانشاه هستند که فاصله مناسبی با غار پراو دارند.