راهنمای سفر به بیجار کردستان | شهری با 5هزار سال قدمت

کاپشن بپوشید و کوله‌پشتی خود را بردارید که می‌خواهیم به یکی از مناطق سردسیر و زیبای کردستان سفر کنیم. شهری که پیش از هخامنشیان نیز میزبان تمدن ایرانی بوده و هنوز هم شهری امن و آرام برای ساکنین خود به حساب می‌آید. امروز با ما همراه باشید تا شما را با یکی از زیباترین شهرهای استان کردستان یعنی بیجار آشنا کنیم.

بیجار کجاست؟

بیجار نام یکی از شهرهای استان کردستان است. این شهر مرکز شهرستان بیجار و یکی از قدیمی‌ترین شهرهای ایران به حساب می‌آید. بیجار در فاصله 130کیلومتری شمال‌شرق سنندج، 220کیلومتری مرز مریوان، 140کیلومتری جنوب‌غرب زنجان و 150کیلومتری شمال‌غرب همدان قرار دارد.

طبیعت بیجار

بیجار یکی از شهرهای استان کردستان است. کردستان به‌صورت کلی جزو مناطق سرد و کوهستانی به حساب می‌آید. بیجار نیز از این قاعده مستثنی نیست و در ارتفاع 1،940متری از سطح دریا قرار دارد. این شهر حدود 770متر از تهران و 425متر از شهر سنندج مرتفع‌تر است. بیجار از شمال‌غرب به کوه نقاره کوب، از غرب به کوه نسار و از جنوب‌غرب به کوه بادامستان محدود می‌شود. به همین خاطر این شهر دارای آب‌وهوای سرد و کوهستانی است. با وجود سرمای شدید هوا، این منطقه زیبایی منحصر‌به‌فردی دارد. دامنه تمام کوه‌های اطراف پوشیده از علفزارهای سرسبز هستند. علفزارهایی که در فصل بهار همانند یک پارچه مخملی زیبا، پر از گل‌های شقایق سرخ و لاله‌های کوهی می‌شوند.

عمده پوشش گیاهی این شهر را درختان و گیاهان سرمادوست تشکیل می‌دهد. گیاهانی که فقط در شرایط سخت سرما قادر به ادامه زندگی خود هستند. در فصل بهار درختان شکوفه می‌زنند. در تابستان می‌توانیم شاهد به‌بار‌نشستن درختان میوه باشیم. در هر گوشه از این شهر، یک چشمه از دل خاک بیرون می‌جوشد. زمانی که خودمان را به ارتفاعات برسانیم، از تماشای زیبایی منطقه شگفت‌زده خواهیم شد. بی‌تردید بیجار یکی از زیباترین مناطق بکر کوهستانی در استان کردستان و غرب ایران به حساب می‌آید.

مردم این شهر در صلح و آرامش کنار حیوانات زندگی می‌کنند. در دامان طبیعت می‌توانیم شاهد حضور حیواناتی باشیم که بدون ترس از بابت شکارچیان یا حتی آزار انسان، آزادانه و بدون نگرانی مشغول زندگی هستند. در دشت‌های وسیع، پرندگان کوچک از این شاخه به آن شاخه می‌پرند و زیر گوش شما آواز می‌خوانند. شاید اگر خوش‌شانس باشید یک روباه قرمز و زیبا از جلوی چشمتان عبور کند. خلاصه که بیجار همانند روز اول خلقت زمین، سرسبز، آرام و بدون آلودگی است.

بهترین زمان سفر به بیجار

به نظرتان بهترین زمان سفر به شهری که حدود 2هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارد، چه فصلی است؟ طبیعتاً بیجار زمستان‌های بسیار سخت و طاقت‌فرسایی را تجربه می‌کند. از‌این‌رو بهتر است اصلاً فصل زمستان را برای سفر به این شهر انتخاب نکنید. در این فصل حتی جاده‌های منتهی به این شهر شرایط لازم برای سفر را ندارند. هر لحظه امکان بسته‌شدن جاده به‌خاطر یخ‌بندان یا بارش سنگین برف وجود دارد. از اوایل اردیبهشت‌ماه، هوا به‌تدریج گرم‌تر می‌شود. سرمای هوا دست از سر بیجار بر می‌دارد و مردم بابت حضور آفتاب نماز شکر به جای می‌آورند. تابش خورشید تک به تک گلبرگ‌ها را نوازش می‌کند تا از خواب زمستانی بیدار شوند. در چشم‌به‌هم‌زدنی تمام این دشت پوشیده از برف، پر از شقایق‌های سرخ و لاله‌های رنگارنگ می‌شود.

در طول اردیبهشت‌ماه، عطر بهار تمام بیجار را می‌گیرد. هوا نه سرد و نه گرم است. نسیم خنک کوهستان صورتمان را نوازش می‌کند. مناظر زیبای دشت‌های پوشیده از گل به روحمان آرامش می‌دهد. هرچه به‌سمت تابستان نزدیک‌تر می‌شویم، هوا گرم‌تر خواهد بود. در طول تابستان کمپ‌زدن در طبیعت بیجار جان می‌دهد. به همین خاطر بسیاری از افراد، تابستان را بهترین زمان سفر به بیجار می‌دانند. از اواسط شهریور دوباره سرما به جان بیجار می‌افتد. درختان رنگ می‌بازند و برگ، رقصان به سقوط خود می‌خندد. با وجود آنکه این فصل ظاهری بسیار عاشقانه و زیبا دارد؛ اما شاید از نظر سرما برای سفر مناسب نباشد.

جاهای دیدنی بیجار

• پارک الغدیر

پارک الغدیر با 5هکتار وسعت، یکی از بزرگترین و معروف‌ترین پارک‌ها و جاهای دیدنی بیجار به حساب می‌آید. در این پارک امکانات مختلف رفاهی، خدماتی، تفریحی و ورزشی در اختیار مردم محلی و گردشگران قرار گرفته است. بد نیست بدانید این پارک در بین اهالی بیجار طرفداران بسیاری دارد. به همین خاطر در ایام تعطیلات آخر هفته می‌توانید شاهد حضور بسیاری از خانواده‌ها در این پارک باشید. همچنین مسافران نیز می‌توانند برای استراحت از این پارک زیبا استفاده کنند.

• منطقه حفاظت‌ شده بیجار

به تصاویر بالا نگاه کنید. چقدر حضور این حیوانات در طبیعت ضروری است؟ آیا حیوانات به طبیعت آسیب می‌رسانند؟ انگار که فقط انسان روی زمین وصله ناجور است. منطقه حفاظت‌شده بیجار در 15کیلومتری شمال‌غرب این شهر و جنوب‌شرق تکاب قرار دارد. در این منطقه می‌توانید شاهد بهشتی زمینی باشید. رودخانه‌های روان، چشمه‌های جوشان، دشت‌های سرسبز، پوشش گیاهی متنوع و البته حیواناتی که با خیال آسوده در این منطقه زندگی می‌کنند.

رودخانه قمچقا و قزل اوزون از جمله مهم‌ترین رودهایی هستند که از میان این منطقه عبور می‌کنند. چشمه‌های پرآبی همانند سید شهاب، کله شیر، حاج زاغه سی و قره بلاغ جزء مهم‌ترین چشمه‌هایی هستند که حتی در تابستان نیز با قدرت از دل خاک می‌جوشند. در این منطقه حدود 30 گونه پستاندار، 140 گونه پرنده و 20 گونه خزنده زندگی می‌کنند. قوچ‌هایی زیبا با رنگی خاص و منحصر‌به‌فرد در این منطقه حضور دارند. در گذشته شکارچیان غیرمجاز همه‌روزه آن‌ها را هدف گلوله قرار می‌دادند. به همین خاطر منطقه را به منطقه حفاظت‌شده تبدیل کردند. البته متأسفانه هنوز هم شکارچیان به‌صورت غیرقانونی به کار خود ادامه می‌دهند. به هر حال با بازدید از این منطقه زیبا می‌توانید چند سالی به عمر خود اضافه کنید.

• پیست اسکی بین‌المللی نسار

مگر می‌شود انتظار وجود پیست اسکی را در منطقه کوهستانی نداشت؟ پیست اسکی بین‌المللی نسار یکی دیگر از مهم‌ترین جاهای دیدنی بیجار به حساب می‌آید. این پیست دارای قابلیت اسکی روی برف و اسکی روی چمن است. دسترسی آسان را می‌توان مهم‌ترین ویژگی این پیست دانست. علاقه‌مندان به اسکی می‌توانند از مرکز شهر به‌راحتی خودشان را به این پیست برسانند. همچنین باید بدانید هزینه اسکی در این پیست به‌مراتب از شهرهای دیگر همانند تهران کمتر است. با شرکت در دوره 10 جلسه‌ای این پیست، می‌توانید به‌خوبی در هر پیست دیگری هم اسکی کنید. حتی هزینه دوره‌های آموزشی در این پیست در مقایسه با پیست‌های دیگر به‌مراتب کمتر است. این پیست انواع امکانات همانند تله سیژ، پیست چمن، هتل، پارکینگ و رستوران را در اختیار مراجعان قرار می‌دهد.

تاریخچه بیجار

به نظرتان قدمت بیجار چقدر است؟ آیا در تاریخ تاکنون نام این شهر به گوشتان خورده است؟ در بخش‌های قبلی به‌صورت سطحی و مختصر اشاره کردیم که بیجار یکی از قدیمی‌ترین شهرهای ایران به حساب می‌آید. بد نیست بدانید بر اساس اسناد تاریخی موجود، قدمت این شهر به هزاره سوم پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد.

• بیجار از مادها تا هخامنشیان

در دوران مادها، ایران به دو دسته ماد کوچک و ماد بزرگ تقسیم می‌شد. ماد کوچک شامل بخش‌هایی از کردستان امروزی و آذربایجان بود. در حالی که ماد بزرگ با پایتختی همدان، اکثر مناطق ایران را شامل می‌شد. مناطق گروس مرز بین دو بخش ماد کوچک و ماد بزرگ بود. جالب است بدانید در روایات تاریخی مختلف، برخی افراد گروس را جزو ماد کوچک و برخی دیگر آن را جزو ماد بزرگ به حساب آورده‌اند.

پس از مادها، نوبت به دولت هخامنشیان رسید. در دوران هخامنشیان، بیجار گروس جزو ساتراپ دهم هخامنشیان بود. بر اساس نوشته‌های حسن پیرنیا، منطقه همدان و گروس، دارای اسب‌های عالی و قالی‌های ممتاز دست‌بافت بودند. به همین خاطر این منطقه در آن دوران از اهمیت بسیاری برخوردار بود. البته در مقایسه با دوران مادها، در دوران هخامنشی تا حدودی از اهمیت گروس کاسته شد. با وجود این به‌خاطر پرورش اسب‌های اصیل و قدرتمند، این منطقه همیشه برای پادشاهان هخامنشی ارزش بسیاری داشت.

• بیجار بعد از دوران هخامنشیان

بعد از مدتی کردها شورش کردند. در سال 685، اغتشاشات بسیاری در منطقه رخ داد. تا مدت‌ها کردها یک حکومت مستقل را در این منطقه شکل دادند. در دوران ایلخانی، سهرورد و منطقه گروس از حکومت مستقل کردها جدا شدند و به تومان سلطانیه پیوستند. در ادوار مختلف، منطقه گروس مدام بین دولت‌ها دست‌به‌دست می‌شد. نهایتاً با حمله چنگیزخان مغول، تاریخ ایران زیرورو شد. چنگیزخان در 5کیلومتری این شهر، قلعه‌ای بنا کرد و در آن سکنی گزید. امروزه این قلعه را با نام چنگیز قلعه می‌شناسیم.

در طول تاریخ هیچ‌گاه از اهمیت این منطقه کاسته نشد. در دوران سلجوقیان این منطقه بر اساس تقسیمات سیاسی کشوری، بخشی از کردستان به حساب آمد. البته برخی آن را با نام ولایت عراق عجم نیز می‌شناختند. در دوران صفویه نیز این منطقه همانند گذشته بین دولت‌ها و کشورهای مختلف دست‌به‌دست شد. حتی در سال 1136، طی یک قرارداد رسمی، گروس در کنار شهرهای دیگر همانند تبریز، کرمانشاه و همدان به دولت عثمانی واگذار شد. در دوران افشاریه، این مناطق دوباره توسط نادر شاه افشار، پادشاه قدرتمند ایرانی باز پس گرفته شدند. در دوران زندیه به‌خاطر مسائل داخلی، آسیب بسیاری به گروس وارد شد. در دوران قاجار نیز مشکلات بسیاری در منطقه وجود داشت؛ اما باعث جدایی گروس از ایران نشد. جنگ جهانی اول و دوم و همچنین قحطی سال 1297، آسیب بسیاری به این منطقه وارد کرد.

بناهای تاریخی و مذهبی بیجار

• بازار بیجار

در سفر به هر شهر قدیمی و تاریخی، ابتدا باید سری به بازار سنتی آن بزنیم. بازار بیجار یکی از مهم‌ترین جاهای دیدنی بیجار به حساب می‌آید. قدمت این بازار به دوران قاجار باز می‌گردد. اگر به‌دنبال مکانی عالی برای خرید سوغات و صنایع‌دستی این شهر هستید، سری به بازار سنتی آن بزنید. بسیاری از مالکان حجره‌های این بازار، از اهالی قدیمی شهر هستند. حتی در برخی مواقع شاهد این موضوع هستیم که چند نسل از یک خانواده، مغازه‌ای را اداره می‌کنند و به شغل پدری خود ادامه می‌دهند. بازار سنتی بیجار دارای یک راسته طولانی شمالی – جنوبی و دو تیمچه حاج شهباز و امیر تومان است. این بازار اهمیت بسیاری دارد و حتی نام آن در فهرست آثار ملی ایران نیز به چشم می‌خورد.

• چنگیز قلعه

چنگیز قلعه که آن را با نام تپه قلعه نیز می‌شناسند، یکی دیگر از جاهای دیدنی بیجار است. قدمت این قلعه به دوران پس از اسلام باز می‌گردد و یکی از آثار ملی ایران است. بر اساس اسناد تاریخی، مغول‌ها زمانی که به ایران حمله کردند، در 5کیلومتری بیجار ساکن شدند. چنگیزخان مغول، سرلشگر مغول‌ها دستور داد تا بر فراز کوهی مرتفع که امروزه به تپه قلعه شهرت دارد، قلعه‌ای بزرگ بنا کنند. او این قلعه را در ارتفاعات بنا کرد تا بتواند بر منطقه نظارت کامل داشته باشد. این قلعه از جنس سنگ، گچ، آهک، آجر و ملات ساروج درست شده است. چنگیز قلعه کاملاً کاربرد نظامی داشته و متأسفانه در طول تاریخ آسیب بسیاری دیده است. برای دسترسی به این قلعه، باید حداقل 2ساعت پیاده‌روی در شیب تند را به جان بخرید.

• پل قجور

پل قجور که به پل گل قشلاق نیز شهرت دارد، یکی دیگر از جاهای دیدنی بیجار محسوب می‌شود. این پل روی رودخانه قزل اوزن و در نزدیکی روستای قجور و مسیر جاده زنجان – بیجار قرار دارد. برای دسترسی به این پل، باید از بافت شهری حدود 50کیلومتر فاصله بگیرید. این پل تاریخی دارای 4دهانه نسبتاً بزرگ با قوس‌های جناقی است. در ساخت این پل از سنگ، آجر، گچ و ملات ساروج استفاده کرده‌اند. پل قجور دارای چشمه‌هایی کوچک‌تر در 2 طبقه است. در ساخت پایه‌های پل قجور از سنگ‌های حجاری‌شده بزرگ استفاده کرده‌اند. متأسفانه در کنار این پل کتیبه‌ای وجود ندارد که تاریخ دقیق آن را به دست بیاوریم؛ اما بر اساس سبک معماری می‌توان متوجه شد که به احتمال فراوان، پل قجور به دوران ایلخانی تعلق دارد. این پل از اهمیت خاصی برخوردار است و نام آن در فهرست آثار ملی ایران نیز به چشم می‌خورد.

• پل صلوات آباد

پل صلوات آباد یکی دیگر از جاهای دیدنی بیجار به حساب می‌آید که هنوز هم کاربردی و پابرجا است. انگار که این پل نمی‌خواهد بازنشسته شود! قدمت این پل به اواخر دوره صفویه باز می‌گردد. پل صلوات آباد را روی رود قزل اوزن و نزدیک روستایی با همین نام بنا کرده‌اند. این پل حدود 10متر ارتفاع، 8مترعرض و 100متر طول دارد. در آن دوران این پل را برای عبور زائران آذری به عراق و عربستان ساختند. در این سازه می‌توانیم شاهد جان‌پناه‌هایی از جنس قلوه‌سنگ و آجر باشیم که در نوع خود کم‌نظیر هستند. مشابه این معماری را در پل‌های اصفهان می‌بینیم. در حقیقت می‌توان این پل را الگوبرداری‌شده از پل‌های اصفهان دانست.

• برج ینگی ارخ

برج ینگی ارخ یکی دیگر از جاهای دیدنی بیجار است که تاریخی کهن را در سینه سنگی خود نگه می‌دارد. قدمت این برج سنگی به دوران صفویه باز می‌گردد. برج ینگی ارخ در بخش کرانی و روستای ینگی ارخ قرار دارد. از نظر پلان کلی، این برج دایره‌ای با قطر 6متر است. بر اساس نظر کارشناسان، برج ینگی ارخ یک اقامتگاه برای مسافران بوده است. تزئینات داخلی این سازه شامل قوس‌های جناقی با ترکیب هم‌پوشانی و تودرتو هستند. این بنا نیز از اهمیت خاصی برخوردار است و نام آن در فهرست آثار ملی ایران به چشم می‌خورد.

• برج اوچ گنبد خان

برج اوچ گنبد خان در فاصله 75کیلومتری شمال‌غرب این شهر و در کنار روستایی با همین نام قرار دارد. این برج نیز یکی دیگر از برج‌های تاریخی این شهر است. قدمت این برج به دوران صفویه باز می‌گردد. ارتفاع برج به حدود 6متر می‌رسد و 4.5متر قطر دارد. دیوارهای این برج دارای 90سانتی‌متر ضخامت هستند و از جنس سنگ و ساروج ساخته شده‌اند. برخی کارشناسان بر این باور هستند که این برج، یک برج دیده‌بانی است. برخی دیگر تصور می‌کنند آن را برای اقامتگاه مسافران در نظر گرفته بودند. در هر صورت این برج یکی از جاهای دیدنی بیجار به حساب می‌آید که در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.

• قلعه قدیمی بیجار

علاوه بر چنگیز قلعه، قلعه‌ای دیگر در بین جاهای دیدنی بیجار به چشم می‌خورد. قدمت این قلعه به دوران قاجار و اوایل پهلوی اول باز می‌گردد. برای بازدید از این قلعه تاریخی باید خودتان را به دهستان خورخوره از روستای حسن‌آباد برسانید. این قلعه در بخش مرکزی بیجار قرار دارد و یکی دیگر از مهم‌ترین جاهای دیدنی آن به حساب می‌آید. متأسفانه این قلعه تاریخی آسیب بسیاری دیده است؛ اما هنوز ظاهر بیرونی آن سالم مانده و می‌توان از آن بازدید کرد. شاید در این مواقع باید چشمان خود را ببندیم و به تاریخی که بر این قلعه گذشته بنگریم.

• تپه چغا

تا به اینجا فقط درباره آثار تاریخی ایلخانی یا صفویه صحبت کردیم. این در حالی است که گفته بودیم این شهر جزو قدیمی‌ترین شهرهای ایران به حساب می‌آید. تپه جغا در روستای دارغیاث قرار دارد. قدمت این روستا به هزاره دوم پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد. «چغا» به‌معنای تپه‌ای است که زمین‌های هموار آن را دربرگرفته باشند. در بازدید از این تپه مشاهده خواهید کرد که دقیقاً همین طور هم هست. در این منطقه، آثار تاریخی و باستانی بسیاری کشف شده است. بسیاری از این آثار از کشور خارج شده‌اند و برخی دیگر در موزه‌های شهرهای مختلف کشور به نمایش در‌آمده‌اند.

• تپه قبا سرخ

تپه قبا سرخ نیز در کنار تپه چغا یکی دیگر از جاهای دیدنی بیجار است. این تپه جزو مناطق تاریخی این شهر به حساب می‌آید. برای دسترسی به این تپه باید خودتان را به روستای قبا سرخ برسانید که از توابع بیجار است. تپه قبا سرخ را می‌توان یادگاری از دوران ساسانی دانست. در این منطقه نیز آثار بسیاری یافت شده است که دلالت بر زندگی مردم در دوران ساسانی دارد.

• قلعه قمچقای

قلعه قمچقای یکی از جاهای دیدنی بیجار است که برای بازدید از آن باید خودتان را به 60کیلومتری شمال این شهر برسانید. این قلعه در نزدیکی روستایی با همین نام قرار دارد. قدمت این قلعه تاریخی به دوران ساسانی باز می‌گردد. بد نیست بدانید قلعه قمچقای محل سکونت مادها، پارت‌ها و همچنین اشکانیان بوده است. یعنی این قلعه در سه دوره تاریخی به تمدن ایرانی خدمت کرده است. در میان این قلعه، کتیبه‌ای تاریخی و باستانی با نقش هیروگلیف و خط هیراتیک به چشم می‌خورد. این کتیبه را با نام کتیبه تاریخی قمچقای می‌شناسند و یکی از قدیمی‌ترین کتیبه‌های نیمه‌تصویری در تمام ایران به حساب می‌آید. برای بازدید از این قلعه باید خودتان را به مناطق کوهستانی برسانید و کمی پیاده‌روی را به جان بخرید.

فرهنگ و هنر

بر اساس آخرین سرشماری انجام‌شده، جمعیت این شهر به حدود 50هزار نفر می‌رسد. اهالی این شهر به زبان کردی سورانی و لهجه گروسی صحبت می‌کنند. در ضمن داخل منطقه بیجار گروس، مردم محلی از گویش کلهری و گورانی برای ارتباط با هم استفاده می‌کنند. اهالی بیجار اکثراً مسلمان هستند. عده‌ای از آیین شیعه و عده‌ای دیگر از آیین سنت تبعیت می‌کنند. بیجار شهر کوچکی است، به همین خاطر اکثر مردم یکدیگر را می‌شناسند. باغداری، دامداری و زنبورداری، شغل رایج مردم این شهر است. همچنین باید بدانید که اکثر بانوان این شهر به شغل قالی‌بافی مشغول هستند. قالی‌های دست‌بافت این شهر شهرت جهانی دارند و بسیار باکیفیت و البته گران‌قیمت هستند. قالی‌بافی در این شهر بیش از 200 سال قدمت دارد.

اقامت در بیجار

علی‌رغم جاذبه‌های گردشگری بی‌شمار این شهر، متأسفانه بیجار هنوز از زیرساخت‌های کافی برای تبدیل‌شدن به یک شهر توریستی برخوردار نیست. از‌این‌رو شاهد هتل‌های لوکس، مجلل و بزرگ در این شهر نیستیم. در این شهر معمولاً هتل‌های کوچک، مسافرخانه‌ها و هتل‌آپارتمان‌ها فعالیت می‌کنند. همچنین کرایه سوئیت، ویلا یا کلبه چوبی نیز در این شهر بسیار رایج است. در ضمن امکان اقامت در اقامتگاه‌های بوم‌گردی بیجار نیز وجود دارد. فراموش نکنید افراد ماجراجو می‌توانند طی تابستان در طبیعت اطراف این شهر کمپ بزنند و از زیبایی آن لذت ببرند.

رستوران در بیجار

• رستوران سلوا

• رستوران هتل بام ایران

• رستوران جام جم

• فست فود دینا

سوغات بیجار

• قالی دست‌بافت؛
• گلیم؛
• جاجیم؛
• نان شیرمال؛
• حلوا سوهانی؛
• ترشیجات؛
• گردو؛
• لبنیات؛
• عسل.

مسیر دسترسی

بیجار شهر بسیار کوچکی است. به همین خاطر خبری از فرودگاه اختصاصی یا ایستگاه قطار در این شهر نیست. نزدیک‌ترین فرودگاه و ایستگاه قطار در شهرهای همدان، زنجان و سنندج قرار دارد. پس برای تجربه سفر ریلی یا هوایی، باید ابتدا خودتان را به یکی از این سه شهر برسانید. از آنجا نیز اتوبوس و تاکسی شما را به بیجار می‌رسانند. البته ساده‌ترین و ارزان‌ترین روش سفر به بیجار، استفاده از اتوبوس خواهد بود. شما می‌توانید از شهرهای مختلف کشور با اتوبوس خودتان را به بیجار برسانید.

خب دوستان عزیز ره بال آسمان، نظر شما درباره شهر تاریخی بیجار چیست؟ آیا تاکنون از این شهر دیدن کرده‌اید؟ به نظر شما زیباترین شهر در استان کردستان کدام است؟ نظرات خود را با ما و سایر دوستان به اشتراک بگذارید.